Redactie Geestdrift: 'Wij schrijven artikelen die ons en andere studenten interesseren'

“Een clubblad, maar dan beter”, zo noemen Roos Barends, Edwin van Druten en Lauren Antonides het facultaire tijdschrift van Geesteswetenschappen gekscherend. Maar daarmee lijken de drie redacteuren van Geestdrift hun tijdschrift tekort te doen. Niet bij elk blad wordt tenslotte elk artikel door elk redactielid voorzien van feedback voor het beste resultaat. En een clubblad dient waarschijnlijk ook geen interviewverzoek in bij Oprah Winfrey. Geestdrift lijkt meer een broedplaats en springplank voor studenten met journalistieke ambities.

De redactie gaat alleen nog vettere dingen doen

Het is Tweede Pinksterdag maar toch zit bijna de helft van de zevenkoppige redactie van Geestdrift aan een drankje bij Koffie & Ik. Een hipstercafé noemen ze de plek waar thee in een soort koffiekannetje geserveerd wordt. Maar als je het hoofdredacteur Edwin (25) vraagt dan is het een plek waar Geestdrift na de zomer niet zou misstaan, want na een opfrisbeurt door de vormgeefster van Das Mag en De Dakhaas wordt het facultaire tijdschrift in september “een soort hipsterblad”. Op vormgevingsgebied dan. Inhoudelijk gaat er niets veranderen en zelf gaat Edwin ook niet opeens met een baard of bretels rondlopen. Maar de facultaire glossy die al sinds 1995 bestaat en een oplage heeft van 2000 exemplaren, moet daardoor “weer wat meer van deze tijd worden”.

We zitten nu echt heel dicht op elkaars stukken en dat zorgt voor meer kwaliteit

De hoofdredacteur zegt er meteen achteraan dat niet de indruk moet ontstaan dat Geestdrift nu een stoffig blad is. “De redactie gaat alleen nog vettere dingen doen”, aldus Edwin. De student Geschiedenis is pas sinds december officieel redacteur bij het tijdschrift en nu al twee edities de hoofdredacteur. Een functie die volgens hem eigenlijk “nergens op slaat”. “We hebben die functies wel, maar het is niet zo dat ik alles bepaal.” “Nou”, werpt eindredacteur Lauren (22) tegen, “je hebt wel een grote vinger in de pap. Maar het is niet op een soort dictatoriale manier.” “We bespreken gewoon alles.”

Dat gebeurt niet alleen tijdens de wekelijkse vergadering waarin ideeën voor artikelen worden voorgelegd, maar ook in Google Docs. Elk artikel wordt daarin door ieder redactielid voorzien van feedback. Vaak resulteert dat in meerdere verbeterrondes om zo het meeste uit een artikel te halen. “We bekijken de stukken echt tot op de komma”, aldus Edwin.

“We zijn wel redelijk hecht voor een redactie van een blad dat vier keer per jaar uitkomt”, reageert Lauren. “We zijn hartstikke hecht”, beaamt Edwin. “We zouden ook minder kunnen overleggen, maar dan lever je direct in op kwaliteit. We zitten nu echt heel dicht op elkaars stukken en dat zorgt voor meer kwaliteit.” Lauren wijt het aan het feit dat een deel van de redactie journalistieke ambities heeft en dat daarom “iedereen wil dat alle stukken in orde zijn”.

Of ze ondanks haar journalistieke ambities daadwerkelijk de journalistiek in gaat, weet Lauren nog niet. Roos (21) heeft nieuwe dromen gekregen en Edwin zet een vervolgstap in zijn journalistieke carrière. Hij heeft dankzij zijn functie bij Geestdrift een stage kunnen krijgen. De journalistieke verhalen geeft het drietal de mogelijkheid om op een andere manier met schrijven bezig te zijn dan tijdens hun studie.

“Het is leuk om wat luchtigere verhalen te schrijven dan alleen maar academische artikelen”, zegt Lauren. “Exact”, beaamt Edwin, “het schrijven van papers kan op een gegeven moment best een beetje vervelend worden. Het is tenslotte best wel droge stof. Hier kunnen we dingen schrijven die niet alleen ons interesseren maar ook andere studenten.” Volgens het trio is dat altijd een mix van maatschappelijk relevante artikelen en iets luchtigere stukken geschreven rondom de drie vaste thema’s: studenten, Utrecht en wetenschappelijk onderzoek. In alle gevallen vanuit een geesteswetenschappelijk perspectief en dat betekent nuance.

Geesteswetenschappers doen gewoon graag hun eigen dingetje

“Geestdrift is een goede plek om te leren”, vervolgt Roos. “Toen ik bij de redactie kwam, is mij verteld dat driekwart van de oud-redacteuren ook echt in de journalistiek werkt. Dat worden echte journalisten”, verzucht ze met een zweem van romantiek in haar stem. “Ja we zijn wel een goede leerplek”, beaamt Edwin. “We zijn kritisch op elkaar. Daar heeft niet alleen Geestdrift iets aan, maar wij zelf ook.”

Zelf heeft hij de afgelopen tijd vooral veel geleerd over het journalistieke proces. De redacteuren van Geestdrift doen alles zelf: ze dragen ideeën aan, werken die uit en delen Geestdrift uit aan studenten. Vier keer per jaar staan de redacteuren bij de deur van de bibliotheek om iedereen de nieuwste editie van het blad te overhandigen. De laatste keer was in mei.

“Super kut”, noemt Edwin het uitdelen van het tijdschrift. Terwijl Lauren in reactie op zijn woorden hardop in de lach schiet, vult Edwin aan dat Geestdrift “een super mooi product is”, maar uitdelen hem gewoon niet zo ligt. “We zijn allemaal geesteswetenschappers”, licht Lauren toe. “We doen gewoon graag ons eigen dingetje en dan moet je opeens marketing doen.” “Maar het openmaken van de doos met tijdschriften als hij van de drukker komt, is echt wel vet”, zegt Edwin. “Dat is waar je naartoe hebt gewerkt met zijn allen. Dan zijn we echt super trots.”

Geestdrift is ook online te lezen.