Dure biologieles over schapen

Fruitvliegjes en een docent op sandalen. Dan weet je dat je biologie studeert. Campuscolumnist Frank Gerritse over de tijd dat hij voor een biologievak 150 euro voor een boek over Schotse schapen moest neertellen.

Het was tijdens het tweede of derde jaar van m’n bachelor Biologie, inmiddels alweer jaren geleden, dat ik was uitgeloot voor de vakken van mijn eerste en tweede keus. Zo ging dat destijds toen het grote bezuinigen begon bij biologie. Ik had de keus om een periode op halve capaciteit te studeren (en studiepunten mis te lopen) of snel een vak te vinden waar nog plaatsen vrij waren. Ik koos voor het laatste en zo stond ik opeens ingeschreven voor het inmiddels wegbezuinigde vak ‘Evolutionaire oecologie’ (sic), gegeven door dr. Gerdien de Jong (later vooral bekend vanwege haar bittere kruistocht tegen de EO).

Op de boekenlijst stond, naast de klapper het vuistdikke boek Soay Sheep. Ik moest toch even slikken toen ik ruim 150 euro moest neertellen voor een paperback van 400 bladzijden over een kudde schapen op een of ander klein eilandje (oppervlakte ongeveer één vierkante kilometer) voor de westkust van Schotland. Dan weet je weer dat je biologie studeert.

Met lichte tegenzin begon ik dan ook aan het vak, dat behalve urenlange colleges over schapen ook theorie over ingewikkelde wiskundige modellen en een practicum met tienduizenden fruitvliegjes en wat sluipwespen (die nog wel even opgehaald moesten worden in Leiden) bleek te behelzen. Fruitvliegjes en een docent die onafhankelijk van de meteorologische omstandigheden altijd op sandalen loopt en een bodywarmer draagt, dan weet je weer dat je biologie studeert.

Maar ondanks het obscure karakter was het een uiterst leerzaam vak. Niet vanwege de schapen of de fruitvliegen an sich, die konden me gestolen worden. Sterker nog, mocht ik ooit wereldheerser worden, dan zal mijn eerste daad het laten bouwen van een Uggs-fabriek op het Soay eiland zijn. Waarom het dan wel leerzaam was? Simpel, ik betrap mezelf er nog steeds wel eens op in gedachten schapen op een eilandje te tellen als ik aan evolutionaire processen of populatiedynamiek denk.

Het tellen van schapen brengt mij sinds evolutionaire oecologie dan ook nauwelijks meer in slaap. De les van dit vak was een leerzame: visualiseren helpt bij het begrijpen van abstracte concepten. Door de 200 euro voor het (onverkoopbare) schapen-boek was het helaas wel een dure les.

Advertentie