Ik studeer, dus ik ben

Studenten worden vaak gezien als notoire drinkers en chaotische fietsers die niet bepaald betrokken zijn met de wereld. Volgens Elianne Dummer plaatsen we de studenten te snel in hokjes. De meeste studenten ontlenen hun identiteit aan de studie.

Hokjesdenken is een functionele denksport. Functioneel omdat classificeren het leven eindeloos veel makkelijker maakt en een sport omdat je jezelf er enigszins in kan trainen. Maar trainen is vervelend, en dus maken mensen graag gebruik van de hanteerbare hokjes.

Zo stopt een deel van de populatie het studentenvolk soms in het identiteitscrisishokje: 'op zoek naar wie ze écht zijn'. En tijdens die zoektocht verdwalen ze naar verluidt maar al te graag in het schimmige studentenleven. Zodoende belandt de student al snel in de categorie 'drie keer van studie wisselen wegens gebrek aan zelfinzicht en vervolgens alsnog uitlopen door ongeschikte planningen'.

Juist. De veronderstelde identiteitsbeleving van de gemiddelde student is daarmee dus niet al te rooskleurig.

Zo weinig identiteitsbesef als ze hebben, zo makkelijk tonen ze namelijk hun identiteitsbewijs bij de uitsmijter. Ze doen liever een beroep op hun lever dan op hun hersenen, resulterend in dagelijks nachtelijk gelal en uitbarstingen van maaginhoud. De ontbrekende discipline bij het studeren is volop aanwezig bij het wegtikken van goedkope blikken bier. Ik drink, dus ik ben?

Of het zijn de tweewielers die een rol spelen. Hordes studenten fietsen iedere dag een kronkelig patroon tussen hun huis, de bibliotheek, de sportschool, de koffiebar, hun scharrel en afhankelijk van laatstgenoemde de soa-poli. Barrels zo brak als hun berijder karren elke dag door Utrecht, terwijl ze de afschuwelijkste geluiden produceren. Ik fiets, dus ik ben?

Ook hun houding tegenover wereldproblematiek is schijnbaar cruciaal bij het creëren van een 'zelf'. In plaats van kranten worden enkel modemagazines en blootblaadjes gelezen door respectievelijk de vrouwelijke en mannelijke studenten. Niet het journaal wordt bekeken, maar de nieuwste aflevering van South Park. Ik volg geen nieuws en interesseer me voor weinig meer dan mijn eigen bubbel, dus ik ben?

Van alles lijkt toepasbaar op de studentidentiteit, behalve de studie zelf. En hier saboteert het hokjesdenken de werkelijkheid. Natuurlijk hoort bij studeren ook het nodige pilsje, de brakke fietstochtjes en soms een oppervlakkig tijdschrift in plaats van politieke duiding, maar dat wil niet zeggen dat de gemiddelde student niet weet wie hij of zij is en daarom de studie niet serieus neemt. Integendeel.

Studeren is voor velen iets waarmee ze hun toekomst richting geven, waar ze veel energie in steken en waar ze stiekem ook gewoon plezier in hebben. Net zoals iedereen identiteit ontleent aan essentiële bezigheden als werk, ouderschap en relaties, zo doen studenten dat ook met hun studie. Laten we het studentenhokje dus niet te klein maken en hun hoofdcredo niet vergeten: ik studeer, dus ik ben.

Advertentie