De bibliotheek als ontmoetingsplek

De universiteitsbibliotheek is de ideale ontmoetingsplaats volgens de architect van het gebouw, blijkt tijdens een lustrumlunchrondleiding. Het idee van een ontmoetingsplek wordt bijvoorbeeld bewust versterkt door het plaatsen van eenpersoons draaideuren . Dit en nog veel meer kwam naar voren in de rondleiding van minder dan een uur.Vanaf de lustrumlounge vertrekt er een rondleiding richting de universiteitsbibliotheek in De Uithof. Dit is onderdeel van de lunchrondleidingen die in het kader van het lustrum worden gehouden. Tijdens deze rondleidingen krijgen de UU'ers de kans hun universiteit beter te leren kennen.  Jan Maarten Dalmeijer is gids in opdracht van het Architectuurcentrum Aorta. De wandeling begint bij de buitenkant van de bibliotheek. “De architect van de bibliotheek vindt een bibliotheek een echte ontmoetingsplek”, vertelt Dalmeijer. “Dit komt omdat architect Wiel Arets zijn vrouw heeft ontmoet in de bibliotheek.” De ingang bestaat uit een eenpersoons draaideur, dit is doelbewust gedaan. Wanneer studenten in grote groepen aankomen, duurt het even voordat ze één voor één naar binnen zijn gegaan. Op dit soort momenten kun je gemakkelijk een gesprek beginnen met mensen naast je die je normaal niet zou spreken. Ook het idee voor de draaideuren komt dus voor uit het beeld van ‘een bibliotheek als ontmoetingsplek’.Geluiddemping Wanneer je de draaideuren door bent en de trap oploopt, zie je op het tussenplateau links een deur die leidt naar een aula waar ongeveer 300 mensen kunnen zitten. Wanneer bijvoorbeeld een lezing is afgelopen komen al deze mensen naar buiten en dit geeft behoorlijk veel lawaai. De ruimte is echter niet geluidsdicht gemaakt en het geluid moet op een andere manier gedempt worden omdat er anders overlast is in de bibliotheek. Het reliëf op de betonnen muur zorgt voor een afbraak van het geluid en ook de trap naar de bibliotheek zorgt ervoor dat de stemmen afbreken: “Het is eigenlijk net een rots in de zee waar de golven op breken.” Je kunt mensen wel horen praten, maar je verstaat niet meer wat ze zeggen. Om het geluid verder te dempen zie je een grote schouw omhoog die het geluid wegleidt. Wanneer je boven aan de schouw gaat staan kun je de gespreken die ongeveer 20 meter onder je worden gevoerd wél horen.       De terugkerende foto“Op de foto die op de zonneluiken staat, is geen bamboe te zien, ondanks dat veel mensen dat denken”, aldus Dalmeijer. De foto is namelijk gemaakt van een telg wilgentakken in Zweden. De foto is perfect voor zonwering omdat het iets meer dan 50 procent van het licht tegenhoudt. En mede dankzij deze luiken is er altijd goed leeslicht in de bibliotheek.De zonneluiken gaan overigens automatisch open en dicht met behulp van een lichtindicator. Wanneer het zonneluik openstaat, betekent dit niet dat er meteen een raam openstaat, alhoewel het er wel zo uit ziet. Er zit namelijk ook nog gewoon dubbelglas in de kozijnen. Dit betekent wel dat er nooit een raam open kan in de bibliotheek. Daardoor hebben ze een erg goed ventilatiesysteem. Het gebouw is er zelfs op berekend dat er 3000 kletsnatte studenten in kunnen zonder dat de boeken er blijvend waterschade aan overhouden.Dezelfde print (foto) die op de luiken te zien is, vind je ook terug op sommige muren. “Alleen de muren waar een depot achter zitten hebben dit reliëf.” Bij het bouwen van de bibliotheek moest namelijk rekening gehouden worden met een exclusieve boekenverzameling die niet in de kelder van een gebouw mag liggen wegens vochtigheid. Daarom zijn er twee zwevende depots gemaakt waar deze boeken zijn opgeslagen. Slechts 17 medewerkers kunnen bij deze depots. Wanneer een student een speciaal boek nodig heeft duurt het maximaal 3 uur voordat deze er is. Via een buizensysteem wordt het boek van één van de twee depots naar het juiste informatiepunt gestuurd.“Eigenlijk is het net als het buizensysteem van vroeger waarbij ze boodschappen in cocons deden en naar elkaar toe zonden via luchtdruk, alleen nu gaat het met boeken.”Ook de komende weken zijn er meer Uithof-Experience lunchrondleidingen, bijvoorbeeld in laboratoria, in het het depot van de universiteitsbibliotheek en het nieuwe David de Wied gebouw. Meer informatie is terug te vinden in de lustrumagenda.