Veel van het leed van mensen komt voort uit het ‘denken te weten’.
De ‘zekerheden’ die hieruit voortkomen beïnvloeden onze belevingswereld en brengen ons uit evenwicht.
Deze ontdekking maakt zichtbaar dat de mens een manier van denken heeft, zonder het besef van de grenzen van het kunnen weten.
We kunnen niet weten wat er in de toekomst gaat gebeuren, wat een ander denkt of voelt en we kunnen niet in oneindigheid denken.
Wanneer we denken of praten gaan we onbewust deze grenzen over.
Dat doen we met drie kerngedachten.
Deze kerngedachten leren herkennen en herwaarderen geeft je een nieuwe vaardigheid, meer grip op je gedachten krijgen.
Wij vinden het de (r)evolutie van het denken. Reden genoeg om deze kennis te delen.