Zondag 2 mei 2010
Het is zover. Het avontuur is begonnen. Samen met vier jongeren uit Nederland mag ik richting Skopje en Pristina om te praten over Europese Integratie en dealing with the past. In het kader van het Our Future Network van IKV- Pax Christi is ons de kans geboden om met vijf jongeren uit Kosovo en vijf jongeren uit Servië te praten over het oorlogsverleden en de weg naar de toekomst.
Gister zijn we na een negen uur durende reis aangekomen ergens hoog in de bergen van Skopje. Tijdens de rit in de taxi van het vliegveld naar het hotel kreeg ik al een aardige indruk van de omgeving. Vooral de grote imposante gebouwen werden nadrukkelijk genoemd door de taxi chauffeur. Mijn interesse ging meer uit naar de groene omgeving. In de stad was het helemaal leeg en verlaten. Later bleek hoe dat kwam. Naarmate we steeds meer de berg opwaarts reden en het uitzicht alsmaar mooier werd, kwamen we ook hordes mensen tegen. Blijkbaar gaan de mensen hier op de dag van de arbeid allemaal de bergen in om te picknicken. De plastic tuinmeubelen stonden geïnstalleerd langs de weg en aan zelf gestookte wijn en eten ontbrak het zeker niet. Een gezellige boel dus.
Bij het hotel aangekomen kregen we meteen kamers toegewezen met een plek gereserveerd voor iemand van de andere groep. Mijn roommate is een Kosovaar-Albanees meisje. Het kennismaken met de groep uit Kosovo verliep erg soepel en zowel wij als zij waren erg enthousiast om elkaar beter te leren en kennen en vooral elkaars mening te horen over de onderwerpen van het programma. Later op de avond kwam de Servische groep aan en hebben we een officiële introductie gehad over hoe de dagen eruit gaan zien. Onder het genot van een lekker koud Kosovaars biertje en Servische Slivovitza (zelf gestookte vodka) hebben we de avond op informele wijze voortgezet. Met name grappen over superheld Chuck Norris kwamen aan bod. De eerste indrukken van mij over de Kosovaren waren dan ook vooral gebaseerd op hoe internationaal georiënteerd ze zijn. Ze spreken allemaal goed Engels en sommigen hebben les gehad op een Amerikaanse school of universiteit. Dit in tegenstelling tot de Serven.
De komende vijf dagen, waarvan de eerste vandaag is begonnen, gaan vooral over de Europese integratie, peacebuilding en transnational justice. De kanten van zowel Kosovo als Servië worden belicht en vandaag hebben we onze eerste spreekster al gehoord. Zij vertelde over het Europese integratie proces en vooral de visie van Kosovo waarin ze haar eigen mening niet achterwege liet. Ook de aanwezigheid van instituties als UNMIK, EULEX en ICO werden besproken. Voor mij ontstond er vooral een helder beeld van wat er op dit moment gaande is in Kosovo en hoe het proces om bij de EU te horen is opgebouwd. Ik ben erg benieuwd naar de visie van Servië aangaande dit onderwerp. Dat krijgen we morgen te horen!