De Centrale Post lost problemen UIT-lopers op

Wie het even niet meer weet kan bij de Centrale Post terecht. Wisselen van UIT-groepje, per ongeluk je UIT-bandje afgeknipt, paracetamol nodig, je tas stallen: problemen worden opgelost in een zaal van de HKU, aan de Lange Viestraat.
Een meisje met lang donker haar en zwarte sokken in zwarte sandalen komt binnen. Haar teen doet pijn en ze heeft gehoord dat hier EHBO’ers zijn. “Ik heb mijn teen vanmorgen gestoten en zelf verbonden, maar volgens mij niet helemaal goed,” zegt ze. Hulpverlener Margreet Buytendorp, gekleed in felgeel pak, veert op. “Daar weet ik wel raad mee.” Een zalfje erop, opnieuw verband erom, en de studente kan weer verder.
Dankbare studenten
Dit soort klusjes zijn er elke dag wel, vertelt Buytendorp. “Gisteren na de Straatparade waren er veel blaren, dus stonden we er met pleisters. En iemand had een wespensteek, daar hebben we een apparaatje voor.” Ze is al voor de tiende keer EHBO-vrijwilliger tijdens de UIT. “Zelf heb ik nooit gestudeerd, maar ik vind het altijd gezellig. De studenten zijn je dankbaar als je ze geholpen hebt.” Vanochtend is het rustig, maar de drukte zal morgen wel beginnen, denkt ze.  “Na een paar dagen is iedereen moe. Dan valt drank minder goed, ze hebben minder weerstand, en dan verzwik je bijvoorbeeld makkelijker een enkel.”
Dennis Fiorenza, UIT-projectleider vanuit de universiteit, komt even buurten. Ook al heeft hij de leiding over de introductiecommissie (ICU), hij heeft vandaag geen vast programma, zodat hij flexibel is. Tot nu toe is hij tevreden: “De eerste avond is heel goed verlopen. Die zet de standaard, maar de lat ligt nu ook hoog. Morgen gaan we evalueren, dan zijn we halverwege de week.” Bijna een jaar lang bereidde Fiorenza met de commissie de UIT voor. “Soms moet ik ze even op het hart drukken: geniet er ook van! Want wat je hier als groep studenten neerzet voor duizenden mensen, dat doe je later in je leven nooit weer.”
Een jongen komt om een nieuw polsbandje vragen. Hij moest gisteren werken en heeft daarom het bandje doorgeknipt, want hij had gehoord dat hij wel een nieuwe kan krijgen. Dat kan wel, als hij het oude bandje maar komt laten zien, zegt Esther Vissers. Dat belooft hij te doen. Tja, zegt Vissers, ze moeten streng zijn. “Anders komt elke zeventienjarige hier straks een 18+-bandje halen om toch te kunnen drinken.”
Geweigerd bij de Woolloomoolloo
Af en toe belt er een student die bij een ander groepje wil. Daar wordt niet moeilijk over gedaan, vertelt Fiorenza. “Ik vind wel dat je je groepje een kans moet geven, maar plezier staat voorop in de UIT. Wij kunnen nog zo’n mooi feest organiseren, als je geen klik hebt met je groepje, wordt je UIT niet leuk.” Crewlid Esther Vissers neemt de telefoon op. Een groepje blijkt gisteravond geweigerd bij uitgaansgelegenheden als de Woolloomoolloo en Filemon & Baucis, omdat er een zeventienjarige bij was. Tja, daar kan de organisatie ook niets aan doen. Vissers legt uit dat de studentenverenigingen elke student binnenlaten, maar kroegen en discotheken hun eigen beleid bepalen.
Het is voor het eerst dat 17-jarigen geen alcohol meer mogen drinken tijdens de UIT, en dat kostte de organisatie best veel werk.  Er is een streng preventief beleid voor bedacht, vertelt Fiorenza. “De inschrijving duurde langer dan andere jaren, omdat iedere student langs de ID-scanner moest. Ze krijgen een bandje dat laat zien of ze wel of geen 18 zijn, en we kunnen op elk moment alsnog vragen om hun identiteitskaart te scannen.” Staat er in een tent toch een 17-jarige bier te drinken, dan kan zijn of haar bandje doorgeknipt worden. “Een zware sanctie, maar wel meteen duidelijk. Wij hebben de wet ook niet bedacht, maar we gaan geen oogje toeknijpen. Daar kunnen we niet aan beginnen.”
Niet samen in een groepje
Een stel komt zich inschrijven. Tom, eerstejaars communicatie- en informatiewetenschap, en Marian, eerstejaars economie, moesten gisteren Marian verhuizen naar haar nieuwe kamer. Ze komen allebei uit Leeuwarden. “Gisteravond wilden we naar Veritas, maar je kwam nergens in zonder bandje,” zegt Marian. Tom heeft al een groepje gevonden, Marian nog niet. Ze willen niet bij elkaar in de groep. Tom: “Een nieuwe stad moet je alleen ontdekken, niet samen.” 

Achtergrond
on 13/08/2014

Wie het even niet meer weet kan bij de Centrale Post terecht. Wisselen van UIT-groepje, per ongeluk je UIT-bandje afgeknipt, paracetamol nodig, je tas stallen: problemen worden opgelost in een zaal van de HKU, aan de Lange Viestraat.

Een meisje met lang donker haar en zwarte sokken in zwarte sandalen komt binnen. Haar teen doet pijn en ze heeft gehoord dat hier EHBO’ers zijn. “Ik heb mijn teen vanmorgen gestoten en zelf verbonden, maar volgens mij niet helemaal goed,” zegt ze. Hulpverlener Margreet Buytendorp, gekleed in felgeel pak, veert op. “Daar weet ik wel raad mee.” Een zalfje erop, opnieuw verband erom, en de studente kan weer verder.

Dankbare studenten
Dit soort klusjes zijn er elke dag wel, vertelt Buytendorp. “Gisteren na de Straatparade waren er veel blaren, dus stonden we er met pleisters. En iemand had een wespensteek, daar hebben we een apparaatje voor.” Ze is al voor de tiende keer EHBO-vrijwilliger tijdens de UIT. “Zelf heb ik nooit gestudeerd, maar ik vind het altijd gezellig. De studenten zijn je dankbaar als je ze geholpen hebt.” Vanochtend is het rustig, maar de drukte zal morgen wel beginnen, denkt ze.  “Na een paar dagen is iedereen moe. Dan valt drank minder goed, ze hebben minder weerstand, en dan verzwik je bijvoorbeeld makkelijker een enkel.”

Dennis Fiorenza, UIT-projectleider vanuit de universiteit, komt even buurten. Ook al heeft hij de leiding over de introductiecommissie (ICU), hij heeft vandaag geen vast programma, zodat hij flexibel is. Tot nu toe is hij tevreden: “De eerste avond is heel goed verlopen. Die zet de standaard, maar de lat ligt nu ook hoog. Morgen gaan we evalueren, dan zijn we halverwege de week.” Bijna een jaar lang bereidde Fiorenza met de commissie de UIT voor. “Soms moet ik ze even op het hart drukken: geniet er ook van! Want wat je hier als groep studenten neerzet voor duizenden mensen, dat doe je later in je leven nooit weer.”

Een jongen komt om een nieuw polsbandje vragen. Hij moest gisteren werken en heeft daarom het bandje doorgeknipt, want hij had gehoord dat hij wel een nieuwe kan krijgen. Dat kan wel, als hij het oude bandje maar komt laten zien, zegt Esther Vissers. Dat belooft hij te doen. Tja, zegt Vissers, ze moeten streng zijn. “Anders komt elke zeventienjarige hier straks een 18+-bandje halen om toch te kunnen drinken.”

Geweigerd bij de Woolloomoolloo
Af en toe belt er een student die bij een ander groepje wil. Daar wordt niet moeilijk over gedaan, vertelt Fiorenza. “Ik vind wel dat je je groepje een kans moet geven, maar plezier staat voorop in de UIT. Wij kunnen nog zo’n mooi feest organiseren, als je geen klik hebt met je groepje, wordt je UIT niet leuk.” Crewlid Esther Vissers neemt de telefoon op. Een groepje blijkt gisteravond geweigerd bij uitgaansgelegenheden als de Woolloomoolloo en Filemon & Baucis, omdat er een zeventienjarige bij was. Tja, daar kan de organisatie ook niets aan doen. Vissers legt uit dat de studentenverenigingen elke student binnenlaten, maar kroegen en discotheken hun eigen beleid bepalen.

Het is voor het eerst dat 17-jarigen geen alcohol meer mogen drinken tijdens de UIT, en dat kostte de organisatie best veel werk.  Er is een streng preventief beleid voor bedacht, vertelt Fiorenza. “De inschrijving duurde langer dan andere jaren, omdat iedere student langs de ID-scanner moest. Ze krijgen een bandje dat laat zien of ze wel of geen 18 zijn, en we kunnen op elk moment alsnog vragen om hun identiteitskaart te scannen.” Staat er in een tent toch een 17-jarige bier te drinken, dan kan zijn of haar bandje doorgeknipt worden. “Een zware sanctie, maar wel meteen duidelijk. Wij hebben de wet ook niet bedacht, maar we gaan geen oogje toeknijpen. Daar kunnen we niet aan beginnen.”

Niet samen in een groepje
Een stel komt zich inschrijven. Tom, eerstejaars communicatie- en informatiewetenschap, en Marian, eerstejaars economie, moesten gisteren Marian verhuizen naar haar nieuwe kamer. Ze komen allebei uit Leeuwarden. “Gisteravond wilden we naar Veritas, maar je kwam nergens in zonder bandje,” zegt Marian. Tom heeft al een groepje gevonden, Marian nog niet. Ze willen niet bij elkaar in de groep. Tom: “Een nieuwe stad moet je alleen ontdekken, niet samen.” 

Tags: Utrechtse introductietijd

Advertentie