Een heel jaar medezeggenschap: wie zijn de nieuwe studenten van de U-raad?

Deze twaalf studenten versterken dit jaar de U-raad. Maar wie zijn het eigenlijk? Foto: Kees Gort

Foto’s: Wieke Eefting - Raadsleden staan op alfabetische volgorde

Samen met twaalf personeelsleden behartigen de studenten van de Universiteitsraad de belangen van iedereen die werkt bij of studeert aan de Universiteit Utrecht. Hiervoor zetten ze hun studie vaak een jaar lang op pauze. De medezeggenschappers agenderen onderwerpen die zij belangrijk vinden voor hun achterban, praten mee met beleid van het universiteitsbestuur en brengen daarover advies uit. Ook hebben ze op een aantal onderwerpen, zoals de financiën van de UU, instemmingsrecht.

Elk jaar maken de studenten in de raad plaats voor nieuwe studentleden; de personeelsleden geven om het jaar het stokje door. Volgend jaar zijn pas voor deze zetels verkiezingen. Dit jaar nemen ook twee internationale studenten zitting in de raad. Ze volgen allebei Nederlandse lessen en kunnen Nederlands verstaan. In de vergaderingen met het CvB en vergaderingen met de personeelsgeleding zal er dus Nederlands gepraat worden en spreken de internationale leden Engels. In de vergaderingen van de studentengeleding zal iedereen Engels praten.

Tijd voor een voorstelrondje: wie zijn de studenten die het College van Bestuur dit jaar scherp moeten houden? Hoe staan ze tegenover thema’s zoals de werkdruk in het Hoger Onderwijs, studentenwelzijn, het herkansingsbeleid en de verengelsing van het onderwijs? Waarvoor mag je ze uit bed trommelen en wat zijn hun guilty pleasures?


Als het aan Marijn Baars (23, Lijst Vuur) ligt, dan mag de UU zich wat minder richten op marketing (“research-universiteit is een pleonasme”). In plaats daarvan zou er meer focus moeten liggen op het bieden van mogelijkheden voor zelfontplooiing van studenten en medewerkers in onderwijs, onderzoek en extracurriculaire activiteiten aan de UU. Hij gaat zich dit jaar ook inzetten voor een betere en toegankelijkere organisatie van de medezeggenschap.

Baars heeft net zijn master Neerlandistiek afgerond en is lid van studentenvereniging Biton. Hij is lang actief geweest bij studievereniging Awater, waar hij veel commissies en een bestuursjaar gedaan heeft. Ook heeft hij een jaar in de faculteitsraad Geesteswetenschappen gezeten. Als hij tijd over heeft, speelt hij gitaar en leest hij het liefst boeken van Terry Pratchett, Salman Rushdie en Richard Dawkins. En zijn guilty pleasure? “Goochelaars kijken op YouTube.”

Hij is opgegroeid in Zutphen: “Ook zo'n mooie oude stad, net als Utrecht”. Hoog Catharijne is met afstand zijn minst favoriete plek in Utrecht, maar Broodje Carlo, broodjeszaak Bambi en stamkroeg Café Weerbericht maken veel goed.

Als hij moet kiezen tussen polderen of activisme, dan gaat hij voor een mix. “Dat is volgens mij het beste. Weten hoe het systeem werkt en het van binnenuit veranderen. Dat gebeurt vaak aan de vergadertafel, maar daarvoor is soms juist ook activistische druk nodig. Het vult elkaar dus aan.”

De UU moet zich wat minder richten op marketing.

Als je Tom Buster (19, Lijst Vuur) vraagt waar hij over 20 jaar wil zijn, dan is dat het liefst op de stoel van Kamervoorzitter Khadija Arib. Buster, opgegroeid in Eindhoven, is derdejaarsstudent Pedagogische Wetenschappen, maar heeft pas 1,5 jaar aan studiepunten. “Dat komt door mijn bestuursjaar bij Studievereniging PAP afgelopen jaar”, vertelt hij. Naast zijn studie is hij administratief medewerker in het UMC Utrecht, recreatieleider op een camping en lid van Dwars: de jongerentak van GroenLinks. Ook was hij bestuurslid in de medezeggenschap bij de faculteit Sociale Wetenschappen.

In de U-raad wil hij zich het komende jaar vooral hard maken voor studentenwelzijn. “Wanneer alle studenten zich goed en krachtig voelen kan de UU nog meer bereiken en echt floreren. Ik wil de focus helpen verplaatsen naar studentsucces, in plaats van studiesucces.” Als hij moet kiezen tussen polderen of activisme, dan wordt het polderen: “Wanneer je via solide overleg, waarin alle partijen gelijkwaardig zijn, tot een besluit komt, zal iedereen zich daarin kunnen vinden.”

Buster kan absoluut niet tegen leverworst, maar je mag hem midden in de nacht wel wakker maken voor een goede risotto of een aflevering van Wie is de Mol?. Zijn guilty pleasure is de ‘Jumbo kant-en-klare ravioli 4 kazen’: “De perfecte comfort food voor als je laat in de avond pas kan eten na een drukke dag.”

Ik wil de focus helpen verplaatsen naar studentsucces, in plaats van studiesucces.

Andreia Fernandes Duque (24, Lijst Vuur) is opgegroeid in Coimbra, Portugal. Ze woont nu een jaar in Utrecht, waar ze de master Economic Policy doet. Ze kan geen enkele plek in Utrecht noemen die ze niet fijn vindt, maar heeft genoeg ideeën over wat er beter kan op de UU. Ze focust zich vooral op internationalisering. Zo wil ze er voor zorgen dat alle officiële beleidsdocumenten zowel in het Nederlands als Engels worden geschreven, zodat internationale studenten ook beter deel kunnen nemen aan de medezeggenschap. Een goede stap vond ze de Engelse cursussen die nu al beschikbaar zijn voor studenten en docenten. “Dat komt de kwaliteit van het onderwijs ten goede”, vindt ze. Naast cursussen Engels wil ze ook graag laagdrempelige cursussen Nederlands voor internationale studenten bewerkstelligen.

Het mooist aan de UU vindt ze de diverse studenten, het grote aanbod aan studentorganisaties en de inzet van de UU op het gebied van duurzaamheid. De omgeving van de Nieuwstraat is de mooiste buurt van Utrecht, vindt ze. “Daar heb ik mijn eerste drie maanden in Nederland gewoond, bij een warm en verwelkomend Nederlands gezin. Vooral in de herfst is het er prachtig.”

Naast haar studie is Duque actief bij studievereniging ECU’92 en studentenbasketbalvereniging SBU, waar ze dit jaar traint in Dames 3. Voor een kop koffie gaat ze het liefst naar ‘hipstercafé’ Koffie Leute Brauhaus aan de Westerkade, en haar guilty pleasure is de karamel-zeezout variant van Tony’s Chocolonely.

Alle officiële beleidsdocumenten moeten zowel in het Nederlands als Engels worden geschreven.

Freek Geerligs (22, UUinActie) is dicht bij Utrecht opgegroeid: in Amersfoort. Hij doet de master Mathematical Sciences en is actief lid van studievereniging A-Eskwadraat. In de medezeggenschap is hij niet nieuw: hij heeft in de Opleidings- en Advies Commissie van de bachelor Wiskunde en in de Opleidingscommissie van Bèta gezeten. Omdat de ‘wisbieb’, de Botanische Tuinen en de A-Eskwadraatkamer in De Uithof liggen, prefereert hij De Uithof boven de binnenstad. Een mening die maar weinig andere raadsleden delen.

Geerligs neemt graag een activistische houding aan, maar vindt dat niet lijnrecht tegenover het poldermodel staan. Als universiteitsraadslid wil hij onder andere het herkansingsbeleid aanpakken. Ook is hij voor een betere verdeling van macht binnen de universiteit: “Soms kan de UU heel hiërarchisch aanvoelen. Dat kan veel transparanter en democratischer. Het CvB verantwoordt niet altijd alles even netjes aan de medezeggenschap, bijvoorbeeld. Ze gebruiken daar de beleidsruimte voor: een zak geld van 15 miljoen die ze bijna vrij te besteden hebben. Aan dat middel wil ik een lager budget en meer restricties koppelen.”

Het fijnste aan de UU, vindt hij dat veel mensen naar elkaar omkijken. “Met de lockdown heb ik gemerkt hoe belangrijk het voor mij was om het regelmatig met anderen te hebben over de studie, of gewoon over hoe het gaat. De universiteit brengt mensen bij elkaar met dezelfde interesses, maar ook met andere perspectieven en dat vind ik erg mooi.”

De UU kan heel hiërarchisch aanvoelen. Het kan veel transparanter en democratischer.

Sya Huijskens (23, PvdUS) is opgegroeid in Breda en woont nu 3,5 jaar in ‘Uut’. Ze is lid van vrouwencorps UVSV, sportvereniging Odysseus en studievereniging Contact. Ze doet de bachelor Communicatie- & Informatiewetenschappen en vindt dan ook dat ‘duidelijkere communicatie’ een leerpuntje is voor de UU. Wel vindt ze het goed dat de UU de breedste universiteit van Nederland is, en er zodoende kennis en mogelijkheden zijn in heel veel vakgebieden.

In de U-raad houdt ze zich vooral bezig met de rol van de coronacrisis op het onderwijs, het studentleven en het welzijn van studenten. “Ik wil er dit jaar voor zorgen dat het onderwijs zo snel mogelijk weer ‘normaal’ (fysiek) plaats kan vinden en het studentenleven weer als vanouds opgepakt wordt, waar mogelijk.” Huijskens droomt van een wereld waarin we weer dichter dan 1,5 meter op elkaar mogen staan, want in isolement leven vindt ze helemaal niets.

Naast haar studie was Huijskens voorzitter van de Educatiecommissie van studievereniging Contact en zat ze in de jaarlijkse onderzoekscommissie van de Landelijke Kamer van Verenigingen. Ze is ook vaak te vinden in de Jans Bar en de Rum Club, en heeft de guilty pleasure om de serie Real Housewives of Beverly Hills te kijken. Waar Huijskens het minst blij van wordt: “Mijn studieschuld en fietsendepot Kanaleneiland.”

Ik wil er voor zorgen dat het onderwijs zo snel mogelijk weer ‘normaal’ (fysiek) plaats kan vinden.

[Eigen foto]

Pepijn Lapidaire (20, PvdUS) durft het bijna niet te zeggen, maar hij luistert wel eens naar de Duitse metalband Rammstein. Lapidaire is opgegroeid in Naarden en is lid van het Utrechtsch Studenten Corps. Naast zijn studie Geschiedenis speelt hij hockey bij SCHC in Bilthoven.

Eerdere ervaring in de medezeggenschap heeft hij niet. Volledig in lijn met de visie van partij PvdUS maakt hij zich dit jaar hard voor studenten die naast hun studie ook een ‘actief’ leven hebben, bijvoorbeeld als lid van een studentenorganisatie. “De UU zou naar mijn mening meer op kunnen komen voor het hele studentenleven”, meent hij. De belangen van de actieve student wil hij dan ook zien terugkomen in het nieuwe Strategisch Plan van de universiteit. Het mooiste aan de UU en Utrecht in het algemeen, vindt hij de diversiteit en rustige sfeer.

Lapidaire kan absoluut niet tegen een gebrek aan slaap, maar voor een leuke vakantie mag je hem altijd wakker maken. Hij heeft een sterke voorkeur voor de binnenstad tegenover De Uithof, maar Hoog Catharijne kan hem gestolen worden.

De UU zou meer op kunnen komen voor het 'hele' studentenleven.

[Eigen foto]

UCU-student Nandika Mogha (19, Lijst Vuur) is opgegroeid in New Delhi, India. Ze woont nu iets meer dan een jaar in Utrecht. Haar favoriete plekken in de stad zijn het Domplein, de Street Food Club en Fort bij Rijnauwen. Mogha studeert Liberal Arts & Sciences en doet naast haar studie aan boulderen, dansen, schilderen, schrijven en yoga.

Over twintig jaar zou ze graag carbon-negative leven, in een artsy, minimalistisch huisje. Ze zet zich dit raadsjaar dan ook in voor verduurzaming. “We moeten écht nieuws, een kritisch geluid en harde feiten toegankelijk maken voor iedereen. We hebben ideeën nodig die niet alleen op de korte termijn uitkomst bieden, maar die ook ver in de toekomst nog werken.” Als Mogha moet kiezen tussen polderen of activisme, gaat ze voor ‘intelligent, geïnformeerd activisme.’

Wat ze het mooist vindt aan de UU, is vooral de acceptatie die ze heeft ervaren als internationale student. “Ik werd niet alleen aangemoedigd om mijn interesses achterna te gaan, de UU is me ook op andere vlakken tegemoet gekomen. Ik denk dat dat boekdelen spreekt over de welwillendheid van de UU voor progressief wereldburgerschap.”

Waar Mogha absoluut niet tegen kan, is hypocrisie aan de debattafel, mensen met een gebrek aan zelfreflectie en mensen die hun afval niet scheiden. Haar grootste guilty pleasure is hele bergen vegan junk food eten.

We hebben ideeën nodig die niet alleen op de korte termijn uitkomst bieden, maar die ook ver in de toekomst nog werken.

Biologiestudent Roman Monte (24, Lijst Vuur) gaat zich dit jaar richten op duurzaam beleid in de UU-huisvesting. Dat gaat niet alleen om het verduurzamen van de huidige UU-panden, maar ook om de langetermijnplannen op het gebied van huisvesting. “Gebouwen die nu duurzaam zijn, zijn dat naar toekomstige maatstaven misschien niet meer. Op dit vlak moeten moeilijke, noodzakelijke keuzes gemaakt worden die mogelijk op weerstand stuiten, als ze niet goed onderbouwd en gecommuniceerd worden. Maar het is niet onmogelijk, dus ik ga die uitdaging graag aan.”

Monte is niet nieuw in de medezeggenschap: hij was studentvoorzitter in de faculteitsraad van Bèta. Ook is hij actief lid van studievereniging UBV en is hij fanatiek polsstokhoogspringer. In die sport behoort hij zelfs tot de Nederlandse top vijf. Daarnaast speelt hij gitaar en kookt hij graag. Zijn guilty pleasures: alleen in zijn kamer dansen en koffie met chocomel mixen als hij zonder te hebben ontbeten op de UU aankomt. Hij probeert vegetarisch te worden, maar tot dat helemaal gelukt is, mag je hem midden in de nacht wakker maken voor lamskoteletten. Crème brûlée mag ook, als het vegetarisch moet.

Monte heeft hele specifieke favoriete plekken in Utrecht, zoals het verborgen parkje bij molen Rijn en Zon en de Keizersgracht. Ook de Smeebrug in de avond is een favoriet, “nadat of voordat je een drankje hebt gedronken bij ’t Oude Pothuys”. En de minst fijne plekken in Utrecht? “Alle plekken waar ik mijn hoofd heb gestoten. Ik ben nogal lang.”

Gebouwen die nu duurzaam zijn, zijn dat naar toekomstige maatstaven misschien niet meer.

Kick Rechsteiner (19, De Vrije Student) zet dit jaar zijn studie Rechtsgeleerdheid op een laag pitje voor de U-raad, waarin hij het enige lid van partij De Vrije Student is. Een belangrijk punt voor die partij, was het mogelijk maken van flexstuderen. “En dat is vanaf 2023 mogelijk voor elke student”, zegt hij trots.

Een wat lastiger puntje, vindt Rechtsteiner het verplicht vegetarisch maken van de kantine. “Ik ben groot voorstander van verduurzaming, maar hier treed je in grijs gebied. Ik wil de keuzevrijheid van studenten waarborgen. Het voorschrijven van een bepaald dieet is dus onwenselijk. Ook vind ik dat het vrije discours van wezenlijk belang is op de universiteit: niemand zou een blad voor de mond moeten nemen omdat zijn of haar mening afwijkt van de rest.”

Concrete zaken waarvan Rechsteiner hoopt de rest van de U-raad te kunnen overtuigen, zijn onder andere het toekennen van een extra judicium, het tegengaan van ‘onnodige verengelsing’, het waarborgen van privacy en het implementeren van ‘een eerlijke herkansingsregeling’.

Naast zijn studie is Rechsteiner actief bij de JOVD, de jongerentak van de VVD. Zijn guilty pleasure is slechte actiefilms kijken, en voor een goed UFC-event mag je hem altijd wakker maken. “Dat is in het verleden ook meermaals gebeurd, want die grote gevechten worden altijd ’s avonds in Amerika uitgezonden.” De rest van zijn vrije tijd vult hij met het lezen van boeken over filosofie en psychologie, zoals de werken van Nietzsche, Andrew Huberman en Jung.

Als hij moet kiezen tussen polderen of activisme, dan zegt hij volmondig ‘polderen’: “Ik begrijp niet waarom iemand hier activisme zou antwoorden. Polderen is de fundering van de Nederlandse democratie. Eén van mijn doelen is dat, wanneer ik over een jaar terugkijk op mijn tijd in de U-raad, ik concrete veranderingen heb gerealiseerd voor onze achterban en voor de student in het algemeen. Als ik daar concessies voor moet doen, dan doe ik dat graag.”

Het vrije discours is van wezenlijk belang op de universiteit: niemand zou een blad voor de mond moeten nemen omdat zijn of haar mening afwijkt van de rest.

Rechtenstudent Stephan Verhulst (24, UUinActie) is naast zijn studie vooral met muziek bezig. “Ik ben lid van studentenkamerkoor USCantorij en ik speel gitaar”, vertelt hij. Daarnaast is hij reservist bij de Landmacht en is hij bondsscheidsrechter bij hockeywedstrijden.

Met zijn jaar in de U-raad wil hij heel wat veranderingen doorvoeren. “De UU is hiërarchisch, ondemocratisch, bureaucratisch en wordt gerund als een bedrijf. Het zou democratischer zijn om het College van Bestuur en andere leidinggevenden te verkiezen, bijvoorbeeld. Het logo van UUinActie, een omgekeerd Macdonalds-logo, is er ook niet voor niets. We moeten geen concurrerende diplomafabriek zijn, maar een democratische waardengemeenschap. En we moeten af van de financiële concurrentie tussen faculteiten.”

Als Verhulst mag dromen, ziet hij zichzelf over twintig jaar wel als minister van Onderwijs, die daarnaast nog een half dagje per week docent Maatschappijleer is. Het mooist aan de UU vindt hij dan ook de ‘toegewijde en prettige docenten’.

Als hij moet kiezen tussen polderen of activisme, dan is Verhulst een echte activist. “Dat moet ook wel, aangezien we niet serieus worden genomen door het universiteitsbestuur. Eigenlijk niet gek, want sinds de jaren 90 heeft de Universiteitsraad veel minder bevoegdheden. UUinActie wil dat dit wordt teruggedraaid, want anders zijn we niet veel meer dan een vergaderclubje.”

Verhulst mag je midden in de nacht wakker maken voor… “Brand. Graag zelfs”. Zijn guilty pleasure is de muziek van volkszanger Rinus: “Een vermakelijke afleiding van de complexe koormuziek.”

We moeten af van de financiële concurrentie tussen faculteiten.

Ook Romy van Wijk (20, PvdUS) studeert Rechtsgeleerdheid. Over twintig jaar hoopt ze een leuke baan te hebben waar ze voldoening en plezier uit haalt; “Maar ik zou echt nog niet weten wat. Misschien iets in het erfrecht of personen- en familierecht.” Ze is opgegroeid in de buurt van Den Bosch en is lid bij studentenvereniging Veritas. Het leven naast haar studie zit dan ook bomvol sociale activiteiten, zo ver dat nu mogelijk is. Ook houdt ze van watersport: ze doet aan windsurfen en zeilen.

Bij de U-raad heeft ze digitalisering in haar portefeuille. “Een super actueel onderwerp. Ik ga me bezighouden met mogelijkheden om de kwaliteit van het online onderwijs te waarborgen, nu het overgrote deel – in ieder geval het eerste semester van dit jaar – nog online is, door het coronavirus. Daarnaast wil ik kijken welke digitale ontwikkelingen we ook ‘na corona’ door kunnen blijven zetten, bijvoorbeeld met betrekking tot online vergaderen en de online leeromgeving.”

Het mooiste stukje Utrecht is volgens Van Wijk de Twijnstraat, aan de werf. Ook vindt ze het Academiegebouw een prachtige plek. Als ze er maar niet in de regen heen hoeft te fietsen: dat vindt ze vreselijk. Dan blijft ze liever thuis om bijvoorbeeld Temptation Island, Ex on the Beach of The Bachelorette te kijken. “Zulke programma’s zijn mijn guilty pleasure. Ik kijk ze altijd met mijn huisgenoten; het is heerlijk om iedereen lekker te becommentariëren.”

Ik wil kijken welke digitale ontwikkelingen we ook ‘na corona’ door kunnen blijven zetten.

Het geheime talent van Loes van der Woerdt (19, UUinActie) is dat ze het volledige album van de musical Grease van voor tot achter mee kan zingen. Ze wordt ook verrassend fanatiek bij karaoke en het spel Just Dance. Dat is echter niet waar ze zich hele dagen mee bezig houdt: ze studeert Sociale Geografie & Planologie, is actief bij studievereniging Vugs en werkt in het onderwijs en voor het Nationale Jeugddebat van de Nationale Jeugdraad (NJR).

Als U-raadslid heeft ze diversiteit in haar portefeuille: ze wil de UU ‘inclusiever en bewuster’ maken. Daarnaast gaat het klimaat haar aan het hart. Ze wil ook kritisch kijken naar de bestaande protocollen en bestuursstructuren op de UU: “Momenteel moeten studenten en werknemers zich in moeilijke hiërarchische bochten wringen om alleen al een functiebeperkingscontract te regelen, of bijvoorbeeld een melding te doen van intimidatie. Dit is zeker niet wat studenten en werknemers nodig hebben op dat moment!”

Van der Woerdt denkt dat een activistische houding noodzakelijk in de medezeggenschap: “Hoewel je vaak hoort dat polderen nou eenmaal de Nederlandse cultuur is, zijn het toch vaak de activisten geweest die grote veranderingen hebben kunnen waarmaken.” De medezeggenschap is dan ook niet nieuw voor haar. Op de middelbare school zat ze zes jaar in de leerlingenraad, ze is actief geweest bij de gemeente Houten, zit in de Raad van Advies bij Vugs en helpt nu ook jongeren hun stem te laten horen in de Tweede Kamer via het Nationale Jeugddebat.

Voor baklava of veganistische pastéis de nata mag je Van der Woerdt altijd wakker maken. In Utrecht komt ze het liefst bij ’t Oude Pothuys en in het Julianapark. Minder blij wordt ze van de ‘lange lelijke weg door Kanaleneiland’ (waar ze woont), alle ‘lelijke gebouwen in de Uithof’ (“Vooral het Bologna!”) en last but not least: “het stoeprandje van de Viebrug, waar ik heel hard door ben gevallen.”

Ik wil kritisch kijken naar bestaande protocollen en bestuursstructuren op de UU.

Advertentie