Studenten speeddaten met scholieren

Hoe val je als universiteit op tijdens een voorlichtingsdag voor scholieren? De Universiteit Utrecht probeert makkelijker in contact te komen met scholieren door te studiespeeddaten. 

Bam! Met een harde klap slaat een scholiere het autoportier dicht. “Volgens mij zijn we echt zwaar overdressed”, zegt ze tegen haar vriendinnen. De drie meisjes dragen leggings met zwart-witte figuurtjes, glitterriemen en zijn feestelijk opgemaakt. Maar ze zijn niet op weg naar een café of disco, maar naar een voorlichtingsdag van het Melanchton Bergschenhoek en Wolfert Lyceum.
Niet alleen de scholieren laten zich van hun beste kant zien, ook universiteiten en hogescholen proberen op te vallen. Binnen in het rode gebouw is het een drukte van jewelste. Groepjes scholieren lopen druk pratend en lachend van kraampje naar kraampje, soms met hun ouders in hun kielzog. Achter houten tafels staan studenten van de Universiteit Utrecht, Universiteit van Leiden, Erasmus Universiteit Rotterdam en verschillende hogescholen klaar met folders en verhalen voor de studenten in spe. De scholieren zijn kritisch. “Rotterdam is mij veel te onpersoonlijk”, zegt een meisje tegen haar vriendinnen. “Laten we nog even verder kijken.”
Volg je hart
Even later rent ze de trappen in het gebouw op. ‘Is Utrecht de ware? Volg je hart naar de vierde verdieping’, valt er op papiertjes door het trappenhuis te lezen. Wie zijn of haar hart acht trappen op volgt, komt uit vlakbij lokaal 4.02 bij zeven studenten van de Universiteit Utrecht voor een studiespeeddate. Iko Koevoets van studentenunie Vidius zit samen met Joep van Gils (20 eerstejaars Taalwetenschappen) en Ilse van Dijk (22, derdejaars Onderwijskunde) klaar aan een tafeltje.
Een wat verlegen jongen loopt langs het tafeltje en Koevoets spoort hem aan om vooral te komen zitten. Het idee van studiespeeddaten is om drie, vier of vijf minuten bij een student te blijven plakken en dan door te gaan naar een volgende student, om zo een gevarieerd beeld te krijgen van studeren in Utrecht. Maar de jongen en zijn moeder kijken vooral naar de kaartjes op de tafel, waar de opleiding van de student in kwestie op te lezen valt.
Ze blijven staan bij het tafeltje van Joep van Gils. De scholier wil graag Slavische talen en Russisch studeren, maar gaat toch zitten. “Wat is dat eigenlijk, taalwetenschappen”, vraagt hij nieuwsgierig. Van Gils leeft op. Er volgt een lang gesprek over de vele namen die Eskimo’s aan sneeuw geven en vreemde slogans als ‘bezorg jij ook graag gelezen kranten’. Na 20 minuten stappen de jongen en zijn moeder weer op. Van Gils vond het een nuttig gesprek. “Ik merkte aan alles dat hij veel breder geïnteresseerd was in talen. Elke taal die hij kon leren, pakte hij met beide handen aan. Als je zoals hij meedoet aan de Taalolympiade en altijd op zoek bent naar taalpuzzels, dan is taalwetenschap heel erg geschikt voor je. Ik heb hem uitgenodigd om eens een dagje mee te lopen op een studiedag en hij zei dat hij dat ging doen.”
Van het speeddaten komt op de vierde verdieping soms nog niet veel terecht. Dat komt vooral doordat scholieren na de voorlichting van de verschillende opleidingen tussendoor niet veel tijd hebben. Ze gaan snel op zoek naar het lokaal voor de volgende workshop. “We hadden misschien beter niet op de vierde verdieping kunnen zitten”, zegt Koevoets. “Beneden zijn er veel meer scholieren. Maar dat wisten we niet van te voren, want ik ken dit gebouw helemaal niet.”
Geweldig idee
Alhoewel er maar weinig korte gesprekken plaats vinden, slaat het idee van studiespeeddaten wel aan. Van Gils: “Ik heb me hiervoor aangemeld omdat je tijdens open dagen en voorlichtingsbijeenkomsten vooral te horen krijgt hoe geweldig het is om ergens te studeren. Dat vond ik erg lastig toen ik zelf mijn studiekeuze maakte. Nooit hoor je hoe het is om te studeren en als je met heel veel scholieren voorlichting krijgt over een opleiding, is er weinig tijd om met studenten te praten. Studiespeeddaten is veel laagdrempeliger voor scholieren. Ik vind het een geweldig idee waar ik zeker de toegevoegde waarde van in zie.”
Het laagdrempelige karakter van studiespeeddaten spreekt scholieren ook aan. Ze durven vragen te stellen die op een normale voorlichtingsdag niet aan de orde komen. “Een meisje vroeg me hoe het nu is om in een studentenhuis te wonen”, zegt Ilse van Dijk. “Ze wilde weten of we samen eten en of je per se bij een studentenvereniging moet gaan om een leuke studietijd te hebben. Ook vroeg ze me hoeveel uur ik les heb in het eerste jaar en hoe het is om zelfstandig aan je studie te werken.”
Fleur van de Gevel, een studente uit Leiden wordt door haar bijgepraat over Onderwijskunde, een studie waar Van de Gevel graag een paar bijvakken in volgt. Van Dijk vertelt haar over stage mogelijkheden en carrièreperspectieven. Ook dat gesprek loopt al snel uit op een kwartier en daarna gaat de Leidse student weer weg.
Dat alle aspecten van het studiespeeddaten nog niet helemaal uit de verf komen, vinden bedenkers Iko Koevoets en Arjen Segers van de afdeling communicatie van de Universiteit Utrecht niet erg. “Het is een pilot en we willen er graag van leren”, zegt Segers. “Van zeven uur tot kwart over acht waren zes van de acht tafels bezet voor een speeddate en dat is best goed. Scholieren krijgen al voorlichting van opleidingen waarin ze geïnteresseerd zijn, maar we wilden ze ook de mogelijkheid geven om gewoon met een student te praten over studeren in Utrecht. Zoals je met een broer, oom of vriend op de bank praat over hoe het nu is om op kamers te gaan in Utrecht, hoe het studentenleven is en wat studeren inhoudt. Scholieren vinden het lastig om dat soort vragen tijdens een voorlichtingsavond te stellen, terwijl ze het wel graag willen weten. Met een studiespeeddate wordt dat wat gemakkelijker.”
Wel hoopt hij een volgende keer op meer toeloop. De vierde verdieping wordt dan ook verlaten. “Plak het briefje maar op je voorhoofd”, zegt hij tegen de studenten. “We gaan beneden speeddaten.”