'UIT is geslaagd, maar ben te brak om geïnterviewd te worden'

Zon, brakheid, bier en pizza’s. Het chilloutfestival van de UIT is net zo chill als van te voren werd aangekondigd. Tijd om terug te kijken. De UIT was chill, doch zeer vermoeiend: “Wij zijn te brak om geïnterviewd te worden.”

Het chilloutfestival in het Griftpark is de laatste dagactiviteit van de Utrechtse Introductie Tijd. Na een hoosbui in de ochtend komt in de middag het zonnetje door. Gelukkig is de ICU is goed voorbereid. Er zijn grote plastic kleden neergelegd zodat de UIT-lopers daarop kunnen neerstrijken in plaats van op het doorweekte gras. Zon, brakheid, bier en pizza’s. En muziek, voor de festivalsfeer. Ondanks het enorme podium en de aansporingen van de DJ dient de muziek echter voornamelijk als  achtergrondgeluid. Geen gedans deze middag. Iedereen doet het rustig aan. Studentenverenigingen zijn wel present maar proberen geen zieltjes meer te winnen. In plaats daarvan liggen de studenten voor pampus op grote fatboys. De meeste activiteit is te vinden bij het t-shirt beschilderen. Overal op de grond zitten UIT-lopers die met hun handen witte shirts beschilderen met felgekleurde verf.

Links Lisanne, rechts AnneLisanne is een van de UIT-lopers die in de weer is met de neonverf, de roze vlekken zitten tot op haar gezicht. Ze vond de UIT “vermoeiend maar leuk vermoeiend”. Ze is blij dat ze wat van de stad heeft gezien en mensen heeft leren kennen voor ze zich opsluit achter de hekken van de UCU-campus. “Op het de campus ben je toch heel erg met je eigen groepje. UCU raadt het af om lid te worden van een vereniging omdat je dan te vaak buiten de campus bent terwijl daar ook van alles te doen is en je allerlei verplichtingen hebt.” Haar hoogtepunt tijdens de UIT was de kroegentocht: “We hebben zoveel leuke kroegjes gezien die ik anders nooit zou ontdekken.” Favoriete kroeg van Lisanne en groepsgenootje Anne is Jaloezie. Anne: “Ze hebben daar sterke drank die precies smaakt zoals Skittles of appeltaart!” Lisanne: ”En ze serveren het in schattige theepotjes.” Ook de workshop pokeren die ze op dinsdag volgde, was een hoogtepuntje. “Dat was grappig, die workshop werd namelijk gegeven door SSR-NU, een christelijke studentenvereniging.”

RemcoRemco’s UIT kent geen hoogtepunten: “Het was allemaal chill. Je kon lekker je eigen gang gaan.”  Voor de UIT wist hij al bij welke vereniging hij zich wilde aansluiten. “Ik ga voor Triton, die combinatie van sporten en gezelligheid vind ik perfect. Zo blijf je gezond en kan je een biertje drinken met vrienden.” Remco liep de UIT vooral voor de feestjes en om de stad en UIT-lopers te leren kennen. “Ik ga aan de USBO studeren. Een kleine opleiding wat heel flex is, maar als ik hier kom wonen wil ik meer mensen leren kennen.” Als Rotterdammer bewondert Remco de grachten en oude gebouwen van Utrecht. Ook de sfeer is goed, vindt hij. “Utrecht is een echte studentenstad, een prima plek om mijn studententijd door te brengen!”

Ook de leden van het mentorgroepje van ‘Banaan Bianca’ en ‘Meloen Mark’ hebben Utrecht in hun hart gesloten. Esther: “Ik voel me thuis hier, het voelt erg vertrouwd.” Lisa: “Ik herken straten en plekken.” Esther lacht: “Aan het begin van de week hadden we steeds Google Maps nodig om de weg te zoeken, nu fietsen we overal zó heen!” Olaf: “Ik weet nu veel beter wat er allemaal te doen is in Utrecht.” Iets minder vond het groepje het dat hun mentoren hen niet voor een workshop hadden kunnen inschrijven. Lisa: “Dat is juist het moment waarop je een activiteit kan ondernemen die je anders nooit zou doen.” Esther: “We hebben nog geprobeerd om als alternatief de Dom te beklimmen maar dat was superduur, negen euro!” Al met al zijn ze heel blij dat ze de UIT hebben gelopen. Voor mentoren Bianca en Mark was dit hun eerste UIT ooit en ook zij hebben een leuke week gehad, aldus Mark: “Ik zou het zo nog een keer doen!”

Koen zit met een biertje in zijn hand na te genieten van de feestjes van afgelopen dagen. Hij heeft de hele week alle wervende studentengezelligheids- en sportverenigingen weten te weerstaan. “Ik wil me in mijn eerste jaar focussen op mijn propedeuse halen. Dan kan ik in mijn tweede jaar rustiger aan doen en misschien wel bij een vereniging gaan. “ Hoogtepunt van zijn UIT was de Après-skiparty woensdagnacht.  “Bijna mijn hele mentorgroepje was op dat feest, het was een heel leuke sfeer.” Minder leuk was dat hij zich dinsdag niet zo goed voelde: “Ik was niet brak hoor, had gewoon iets verkeerds gegeten.”

Wie wel een kater hebben, zijn de leden van mentorgroepje #420injeaura. “We zijn te brak om geïnterviewd te worden”, kreunen ze. Als echte DUB-reporter, aanhoudend en altijd nieuwsgierig, laat ik het daar natuurlijk niet bij zitten. Na een kwartier hoogdravende onderzoeksjournalistiek ken ik dit mentorgroepje van haver tot gort. Om te beginnen heb je mentor en lid van Unitas Linda. Alhoewel ze soms vergeet dat het nog geen ontgroening is, is zij de zon waar haar mentorkindjes omheen cirkelen. Dan is er Maarten, de feut van de groep. Het wordt hem niet makkelijk gemaakt deze week. Daartegenover staat de luxe van een slaapplek bij Linda thuis. Behoefte aan een schunnige opmerking? Geert stelt nooit teleur. Altijd aanwezig, ontzettend loyaal. “Als iemand uit ons mentorgroepje stapt, zal Geert nooit meer met diegene praten”, aldus de andere UIT-lopers. Misschien dat dat de reden is dat Lieke niet is overgestapt naar een andere groep. “Lieke leeft in constante keuzestress. Met een rondleiding bij UMTC hebben we haar kunnen behouden”, vertelt Linda trots. Met Francien ging het minder soepel. Zij is het smetje op de reputatie van de mentoren. “Ze was maandag na vijf minuten al weg, dat komt hard aan.” Gelukkig heeft het groepje altijd Werner nog, de publiekslieveling. En elkaar natuurlijk. En hun lijstje met quotes (‘de blauwe wolken komen eraan!’). En nu ook de faam. Sowieso een geslaagde UIT dus. 

Advertentie