Vier tips bij het zoeken van een stage

Hoe vind ik de juiste stage? Veertien masterstudenten Geschiedenis weten het wel. Zij kijken terug op een bijzondere stage bij Huis Doorn. Twee studenten geven op basis van hun ervaring vier tips hoe je jouw stage ook bijzonder kunt maken.

Een jaar lang liepen wij stage in het sprookjesachtige Museum Huis Doorn, de plek waar de Duitse keizer Wilhelm II een tijd in ballingschap woonde. Onze taak was het voor een breed publiek toegankelijk maken van het dagboek van Sigurd von Ilsemann, vleugeladjudant en een van de belangrijkste vertrouwelingen van de gevallen keizer gedurende de gehele ballingschapsperiode. Het dagboek geeft een fantastisch inzicht in het leven van Wilhelm II in Nederland en beschrijft het eind van de Eerste Wereldoorlog en de nasleep hiervan vanuit een Duits perspectief. Wij werden heel enthousiast van onze stage en willen graag op basis van onze bevindingen enkele tips geven om een leuke stage te vinden.

1. Kies een kleinschalig stageadres
Er zijn meerdere voordelen aan een kleinschalig stageadres. Bij een kleine organisatie eindig je als stagiair niet als een nummer en ben je niet gedwongen tot het doen van ‘restklussen’ als T-shirts bedrukken of, in het ergste geval, koffie halen. Daarnaast heb je vaak meer vrijheid waardoor je eigen initiatieven kan omzetten tot grote projecten. Ten slotte kan je met veel verschillende aspecten van een organisatie kennismaken doordat er vaak genoeg te doen is.

Als je in een kleine organisatie laat zien dat je handig bent in bepaalde zaken, krijg je vanzelf meerdere interessante en leerzame taken. Zo hebben op Huis Doorn verschillende studenten meegeholpen bij de inventarisatie voor een tentoonstelling.

Wij zijn, met vele andere van de Universiteit Utrecht, voor deze stage benaderd door onze docent Jacco Pekelder. Vervolgens hebben we gesolliciteerd en toen zijn we in verschillende rondes aangenomen. De eerste groep begon bijna een jaar geleden, de laatste slechts twee maanden geleden.

Wat goed bevalt aan deze stage is dat we volwaardig mogen meedenken binnen de organisatie. Als stagiaires waren we betrokken bij het social mediabeleid van het museum. Ook werden we meegenomen naar belangrijke vergaderingen en netwerkgelegenheden. Zo zijn we in contact gekomen met het Historisch Nieuwsblad. We staan bijna op gelijke voet met de andere medewerkers doordat we een compleet beeld krijgen van de organisatie.

2. Zorg voor ruimte voor eigen invulling
Bij Huis Doorn is er veel ruimte voor eigen invulling. De hoofdinvulling is de hertaling van het dagboek van Ilsemann de adjudant van de Duitse keizer Wilhelm II. De eerste maanden van de stage waren bijna alle stagiaires voornamelijk hier mee aan het werk. Naarmate het werk vorderde en iedereen zijn eigen gedeelte vertaald had, was er meer ruimte voor andere activiteiten. Onze stagebegeleider Wendy Landewé gaf ons veel opties voor het werken aan projecten. Er is bijvoorbeeld een tentoonstelling gemaakt, een deel van de bibliotheek is gedigitaliseerd, we organiseren een symposium en er wordt momenteel gewerkt aan een speciale ‘Ilsemann- rondleiding’. Ook hebben we verschillende commissies waaronder het pr-team, de beeldredactie voor de keuze van foto’s in het boek en researchgroep om achtergrondinformatie en voetnoten uit te werken. Er is dus genoeg ruimte voor persoonlijke projecten.

Er werken veel vrijwilligers bij het museum. Dit is voor de stagiaires erg leuk omdat de vrijwilligers natuurlijk erg geïnteresseerd zijn in ons project en van alles ook veel af weten. We werden erg vrijgelaten en ons werd het werken aan het dagboek ook geheel toevertrouwd. Soms werden wij wel wat beperkt in het uiten van onze eigen ideeën. Dit merkten we als stagiair(e)s voornamelijk bij de pr-groep. Door een relatief groot leeftijdsverschil tussen de vrijwilligers en de studenten bestonden er soms verschillende visies. Uiteindelijk konden we het goed met elkaar vinden en is de samenwerking met vrijwilligers een waardevolle aanvulling op ons project.

3 Kies een project waar iets tastbaars gemaakt wordt
De aantekeningen van Ilsemann brengen de geschiedenis van Huis Doorn letterlijk tot leven. Daarom vormt het boek een belangrijke en bijzondere bron van informatie voor het museum. Steeds vaker kreeg Huis Doorn de vraag waar het boek te vinden was, maar helaas wordt het niet meer uitgegeven en is het alleen nog antiquarisch te verkrijgen. Zodoende werd besloten het boek opnieuw uit te geven.

De ‘Ilsemann-stage’ is geen typische onderzoeksstage – je werkt niet aan één specifiek onderzoek. Toch worden je onderzoekvaardigheden zeker op de proef gesteld; in de aantekeningen worden soms termen, plaatsen en gebeurtenissen genoemd die niet (meer) voor zichzelf spreken. Daarom ben je ook regelmatig bezig met daadwerkelijk (historisch) onderzoek. Naast je onderzoekvaardigheden doet deze stage echter ook een beroep op allerlei andere vaardigheden; denk bijvoorbeeld aan taal – en schrijfvaardigheid, redactiewerk, pr-werk (promotie) en zeker niet onbelangrijk, maar vaak zo vanzelfsprekend gevonden: vruchtbaar samenwerken.

Bij dit project werk je intensief en collegiaal samen met je stagebegeleiders. Dat betekent dat je niet zozeer wordt aangestuurd en/of ondersteund, maar dat je vaak samen op zoek gaat naar een handige aanpak. Door de samenwerking met je begeleiders, maar ook met je mede-stagiairs, is terugkoppelen makkelijk; als je er niet uitkomt, is de drempel om hulp te vragen heel laag.

4. Kies je stagebegeleider met zorg uit
Onze stagebegeleider van de UU is ook onze projectleider. Hij heeft ons aangenomen en is vaak in Doorn aanwezig. Daarom is het belangrijk om samen door een deur te kunnen. Dit is ons geval geen enkel probleem, maar hier moet je goed opletten wanneer je een stage met een vaste begeleider kiest. Je moet deze docent wel vertrouwen en weten dat je open en eerlijk kan zijn. Is ons geval zie je het belang hiervan het best in het feit dat de aanpassingen die we in de hertaling van het boek maken, gebeuren op basis van onderling vertrouwen. Onze docent zal dit niet allemaal controleren, en gaat ervan uit dat we dit zo goed mogelijk doen.

Wanneer het contact echter goed is, geeft dit iets extra’s . Je kan erg veel leren van een docent. Hoe kan je dingen het best aanpakken? Bovendien leer je ‘per ongeluk’ ontzettend veel over zijn/haar vakgebied. Ten slotte geeft het een inkijkje in het leven van een docent aan de universiteit. Is dit iets voor jou, of is het toch te druk?

Advertentie