Een kwestie van perspectief

Aan : [collega mia DUB] mia@uu.nl

Van : Baaierd@uu.nl

Betreft: een kwestie van perspectief

Bijlage: Donker

 

Ha Collega,

Ga jij op vakantie om afstand te nemen? Ik heb er over nagedacht Mia, maar ik in ieder geval niet. Ik ga op vakantie omdat mijn vriendin vakantie heeft. Na zo veel jaar is dat nog steeds gezellig. Ja stom hè? Meer zit er eigenlijk niet achter. Wat wel zo is, is dat we een plek hebben uitgezocht waar we zo weinig mogelijk “beschaving” tegenkomen. En we proberen te voorkomen dat die stiekem binnensluipt. Dat nu geeft telkens een ander perspectief.

Als de stroom uitvalt, haalt iedereen hier zijn schouders op. Het onweert dus. Je weet ook zeker dat ze bezig zijn de zaak weer draaiend te krijgen. Iedereen weet dat. Stoere mannen die - de striemende regen trotserend - met gevaar voor eigen leven ergens op een verlaten bosweg tussen de rondvliegende takken druk op ladders in de weer zijn ...

Als bij ons “thuis” de stroom uitvalt, begint iedereen meteen te mekkeren. Oooh mijn diepvrieskippen. Ooh we kunnen geen Pauw en Witteman kijken. Wie kunnen we aansprakelijk stellen? Falend beleid zal het protocol wel niet goed doordacht hebben. Of: de dumbo’s zijn een schakelaar vergeten.

Maar waarom wil je dertig diepvrieskippen bewaren? En wat is er voor interessants aan dat duo. De één hangt ongeïnteresseerd onderuit te luisteren naar zijn oortje . De ander, van huis uit al verongelijkt, moet doen alsof er serieus geluisterd wordt; er een gesprek plaatsvindt.

En waarom willen wij eigenlijk weten wat een totaal ontspoorde gokverslaafde alcoholist als Joran van der Sloot met zijn witte neus heeft uitgehaald met een meisje van wie niemand zich afvraagt wat ze op die leeftijd doet op een totaal foute plek in totaal fout gezelschap. Blijkbaar is dat voor de Hilversumse wereld dagelijkse kost. Zij willen ons laten geloven dat dat normaal is.

Hier liggen de stoeptegels niet scheef. Ze liggen er gewoon niet. Een armani ® pak inclusief meneer Pauw gaat hier niet langer dan 5 minuten mee vrees ik. Als de buurman zijn koeien in een andere wei zet, en je hebt pech, staat er een kudde koeien in je met bloed-zweet-en-tranen aangelegde schamele border te grazen. Als je geluk hebt, liggen er alleen wat vlaaien op je pad.... Thuis word je uitgescholden als je hondje tegen de vuilnisbak van de buurman pist. Bent u daarvoor verzekerd?

‘s Nachts is het hier echt stil. Het is hier ook echt donker. Als je vergeet een lantarentje mee te nemen als je verwacht laat thuis te komen, heb je een probleem. Je moet dan naar boven kijken om thuis te komen. Het beetje licht dat er hopelijk van de sterren komt, laat je zien waar de boomkruinen ophouden en het pad beneden dus moet lopen.  Als je naar beneden kijkt ben je de klos, dan struikel je gegarandeerd.

Een kwestie van anders kijken. Ik kan het iedereen aanraden Mia.

Maar ik vind het ook leuk jullie weer te zien hoor,

Liefs,

Baaierd

Advertentie