Positieve discriminatie voor mannen is nodig

De UU wordt al een meisjesuniversiteit genoemd. De verhouding is zo scheef dat volgens Frank Gerritse positieve discriminatie van mannen gewenst is. Hij viert daarom internationale mannendag: Bier! Voetbal! Staand plassen!
Enkele jaren geleden brak professor Croiset, destijds opperhoofd van de medische topmaster SUMMA en zelf een vrouw, een lans voor de man bij geneeskunde. Zij signaleerde, bij een toenmalige man-vrouw verdeling van 40-60, een feminisering van de geneeskunde. Zij stelde toen bij gelijke geschiktheid de voorkeur te geven aan mannelijke kandidaten.
Hierna liepen de gemoederen hoog op en in tout politiek correct Nederland was het dringen om over haar heen te mogen vallen. Alsof het over Zwarte Piet ging. Het rommelde zelfs nog even bij de Commissie Gelijke Behandeling. Uiteindelijk liep alles volgens goed Nederlands gebruik met een sisser af en ging men weer over tot de volgende waan van de dag.
Maar, zo’n vijf jaar na de uitspraken van Croiset is de positie van de man bij geneeskunde alleen maar verder achteruitgegaan. Aangemoedigd door de decaan. De opmars van de hoogopgeleide vrouw is niet te stoppen. En dat is goed, zeker aan de vergrijsde top van de academie heeft de vrouw nog veel terrein te winnen.
Aan de basis dreigt het evenwicht echter met name bij de sociale en medische studies inmiddels toch wel door te schieten. De UU wordt al jaren een ‘meisjesuniversiteit’ genoemd, men lijkt er bijna trots op te zijn. Na een kort evenwicht rond de fifty-fifty is de vrouwelijke opmars bijvoorbeeld bij geneeskunde nauwelijks meer te stoppen. Bij CRU (het reguliere curriculum) is de verdeling momenteel 65-35 procent in het voordeel van de vrouw. Bij SUMMA schommelt het aantal mannen zelfs tussen de 20 en 30 procent.
Voortbordurend op de in het Westen geldende consensus van de gelijkwaardigheid van man en vrouw zou wat mij betreft het streven altijd en overal fifty-fifty moeten zijn. Evenveel mannen als vrouwen dus. Yin Yang. Dit betekent dus dat er bij een overmaat aan mannen, bij gelijke competentie voor een vrouw wordt gekozen. En dit heeft men dan ook tijdenlang gedaan, zonder al te veel reuring. Deze gelijkwaardigheid houdt echter ook in dat er omwille van het evenwicht, indien nodig, bij gelijke competentie ook wel eens voor een man moet kunnen worden gekozen. Maar dan zijn de poppen aan het dansen...
Wanneer ontwaakt men uit deze roes van eenzijdige schijn-emancipatie? Als de man-vrouw-verdeling 25-75 is, of 10-90? Of wellicht pas als de man de pandabeer van de geneeskunde of zelfs van de hele academie is geworden? Tot het zover is, is het 19 november (naast Wereld Toiletdag) internationale mannendag. Bier! Voetbal! Staand plassen! Laat ons vieren!