'De studenten van tegenwoordig steken geen poot uit'

Een oude man op krukken liet zich in de bus negatief uit over studenten toen een van hen niet voor hem opstond. Eveline Verburg schaamde zich wel, maar vindt de kritiek overtrokken.

Vrijdagavond, in een overvolle bus op weg naar mijn ouders. Ik heb een plekje veroverd en zit wat op mijn telefoon te staren. De vrouw naast me schuift wat onrustig heen en weer en vraagt uiteindelijk “Meneer, wilt u soms hier zitten?”. Ik kijk om me heen maar zie geen ‘meneer’, net zo min als de mensen om me heen hem zien. Zodra iedereen zich omdraait om de bedoelde man te zoeken, zie ik hem. Helemaal in het hoekje staat een man van ongeveer zestig jaar, op krukken.

Ik word een beetje rood, want ik vind de hele situatie nogal ‘lullig’. Ik zit hier fijn op mijn stoeltje te kijken naar die man die met zijn krukken staat te worstelen. “Nou mevrouw, als de studenten gewoon blijven zitten, hoeft u ook niet voor me op te staan hoor. Ik red me wel”. Ondertussen kijkt de man me venijnig aan, het is wel duidelijk dat ‘de studenten’ nogal specifiek op mij was gericht.

Moet ik hem uitleggen dat ik hem echt niet gezien heb en dat me spijt? Mijn excuses aanbieden? Of juist in de verdediging gaan? Terwijl ik nog twijfel over de meest gepaste reactie, vervolgt de man zijn venijn. Dat ‘die studenten’ ook nooit een pooit uitsteken, maar dat de overheid fijn onze beurs en ov-kaarten afpakt, dus dat hij binnenkort mooi van die volle bussen af is.

Er is niks meer van mijn schaamte over. Ik wil zeggen dat ‘de studenten van tegenwoordig’ juist vol zitten met goede ideeën en maatschappelijke betrokkenheid. Dat de sociale ondernemingen de grond uit schieten. Dat er steeds meer markt is voor biologisch, eerlijk, opkomen voor elkaar, lenen van je buren in plaats van eindeloos consumeren. Dat we delen, dat we gratis weggeven, terwijl ‘die beurs’ ook heus geen vetpot is.

Dat ‘die studenten van tegenwoordig’ door een dergelijke studiebeurs wel de opleiding kunnen volgen om hem aan zijn been te opereren. Dat ik ook heus wel naar mijn ouders ga als mijn reis niet gratis is. Dat mijn eigen kaart vandaag ook niet geldig is, dus dat ik net zo goed voor dit ritje betaal als hij. Dat het feit dat ik jong ben, niet automatisch wil zeggen dat ik gezond ben en zo lang kan staan. Dat hij niet zo snel mag oordelen over een ander.

Maar dat doe ik niet. Want wat schiet ik daar mee op? Ik geef hem liever niet nog meer grond voor zijn irrationele gedachten en ongegeneerde meningsuiting. De studenten van tegenwoordig zijn netjes, geïnteresseerd, beleefd en denken na voordat ze iets zeggen. De ouderen van tegenwoordig daarentegen…

Advertentie