Doorweekt

Ondertussen druppelen de studenten één voor één binnen. Ik moet snel zijn. Mijn enige hoop is de verwarming voorin het lokaal. In mijn ooghoeken zie ik het clubje van ijverige studenten binnenkomen dat altijd op de eerste rij gaat zitten. Ik spurt naar voren, wat een paar verbaasde blikken oplevert. Vervolgens neem ik plaats bij de verwarming en voel een warme gloed. Hoera! Ik aarzel niet en hang mijn jas over de radiator. Ook mijn trui trek ik uit, die is immers erg nat. Ik stap uit mijn schoenen en schuif ze onder de verwarming. Ik merk dat mijn T-shirt, broek en boxershort ook doorweekt zijn. Maar hoever kun je gaan?

Roman Helinski, student Taal en Cultuurstudies