'Goeie soep; die heb je zeker drie dagen laten koken'
"Toen we begonnen, waren de cijfers veel lager. Rondde vijf en de zes zaten we meestal. Maar iedereen leert van elkaaren niemand wil meer achterblijven, dus de punten worden steedshoger," zegt Daan van het studentenhuis aan de Oude Kerkstraat 33.Sinds een maand of vier zijn de huisgenoten in een hevige strijdverzeild geraakt. Een genuanceerd recept van grootmoeder, een goedgedoseerd snufje zout of een teentje knoflook zijn de wapens; dekeuken en eettafel de arena.
"Neem een stukje, die plak hoort ook bij het eten," zegt Arne,vierdejaars Geschiedenis, wijzend op een groot brok chocola dattussen de snijplanken en de boodschappen ligt. "Vandaag hebben weeen recept van de moeder van Bob, iets met kip." Arne helpt metsnijden en heeft mee ingekocht. In de supermarkt heeft huisgenootIpo (Rechten) nog laten omroepen dat ze voor twee man extra meemoesten nemen. Gelukkig maar blijkt later. Want Derek, die ookRechten studeert, komt thuis komt en die wil na wat fastfood ooknog wel wat lekkers.
Het begon een paar maanden geleden, toen een drukke periode hetavondeten, dat volgens Werner (HEAO) "de basis van het huisleven"is, in de war dreigde te schoppen. Robert (Rechten) voegt toe:"David heeft toen een schema gemaakt, het 'eetboek' waarin voorelke dag wordt opgeschreven wat we eten, wie mee-eet en wiebetaalt. Hij maakte er een mooi staafdiagram van, waarop duidelijkte zien was wie veel weg waren. Die schaamden zich natuurlijk weleen beetje. Toen bedachten we dat we nog veel meer met dat eetboekkunnen doen. Zo zijn we cijfers gaan geven."
Wie denkt dat de heren zomaar met de natte vinger eenbeoordeling uit de mouw schudden, heeft het mis. De beoordelingwordt gevormd tijdens een kritische overpeinzing na het eten,waarna het gemiddelde in het eetboek wordt genoteerd. De studentenletten op voedingswaarde, versheid en natuurlijk op smaak. Eenmaaltijd zonder voorafje heeft het moeilijk om een hoog cijfer tehalen. Is er geen koffie, liefst met een koekje of stukje cake, dankun je maar beter uit de keuken vluchten voordat het oordeel wordtgeveld. Ook de prijs per couvert telt mee in de beoordeling. Tussende vijf en de zes gulden is normaal. "We eten hier niet meer voorde gezelligheid, maar om te checken," grapt Derrek, die dehuisoudste is van het stel.
Wie wil koken, schrijft zich overdag in op het bord, met eenrode cirkel om zijn naam. De tweede die tijd heeft om in de keukente staan, gaat mee als hulpje voor het snijden van de groente enhet schoonmaken van de tafel. Beide hoeven niet af te wassen. Datdoen degenen die profiteren van hun kookkunsten en het laagstehebben gegooid met de veertien dobbelstenen."Da's mooi kut", zegtDaan (derdejaars Rechten), "want Werner en ik werken tot laat endan hebben we geen tijd om in te kopen en te koken. Dus moet jealtijd dobbelen. Bovendien kom je zo diep negatief te staan in heteetboek."
"Normaal eten we met zes à zeven man van de negen. Het etenis gewoon heel belangrijk om op de hoogte te blijven van iedersdagelijks leven", zegt Werner. "Er is niets te winnen met diecijfers. Maar het brengt wel een competitie-element in het koken.Niemand wil achterblijven, en dat merk je aan het eten. En het islachen: tijdens het eten zit iedereen de kok al goed te sarren enflink te klagen over de maaltijd."
Verrekijker
"Goeie soep, Bob; die heb je zeker drie dagen laten koken", zegtIpo ironisch tegen zijn jongste huisgenoot, die zijn tafelgastenals voorafje een bord groenten-tomatensoep voorzet. Ook al heefthij er verse tomaten in verwerkt, eten uit blik krijgt een laagcijfer. Voorverpakte aardappeltjes, diepvriesgroenten en allekant-en-klaar-artikelen zijn een misdaad op de Oude Kerkstraat. Inhet eetboek scoren de krieltjes van groentemannen Jos en Henk in dePoortstraat duidelijk het hoogst. De supermarkt zit zoveel mogelijkin de boycot. Melk komt van Cor, de melkboer die de huissleutelheeft en al 38 jaar leverancier van het huis is. Hij nam die taakover van zijn vader, die al bij 'de heren' kwam toen hij nog "inzijn vaders verrekijker zat", zoals Cor zelf uitlegt als hijaanschuift bij de koffie.
Iedereen heeft zo zijn eigen kwaliteiten en zwakke punten. Ipoheeft vaak hoge cijfers, maar die werkt dan ook regelmatig in eenkeuken als bijaantje. Zijn "forel, gesmoord in fromage aux herbesmet bosui" werd beloond met een acht. Werner is de keizer van deHollandse hap en weet alles van aardappelen, die hij af en toe metkilo's tegelijk importeert uit Zeeland. Als Daan kookt is hetmeestal wat duurder, maar dan zijn de bewoners wel verzekerd vaneen lekker stukje vlees. Als Arne kookt, is het meestal pasta watde pot schaft.
"Hmmm, die rijst ruikt goed. Wat zit er in?" vraagt David(Farmacie) aan Bob, die de rijst en een grote bak sla met kaas enei op tafel zet. "Volgens mij heb ik 'm een beetje te lang latenkoken," antwoordt Bob onzeker, die eigenlijk Manne heet eneerstejaars HEAO is. "Hé Bob, waar is de sambal?" vraagt eenander ongeduldig. "'t Is wel een beetje weinig saus hè?"merken Ipo en David op. "Er zit een stukje glas in mijn sla!"schreeuwt Daan.
De lekkere cake bij de koffie kan niet alles meer goedmaken. Debeoordeling schommelt tussen de 7,2 en de 3. Daan is het strengstin zijn oordeel: "Het is te weinig, alles kwam uit blik en er zatg.v.d. een stuk glas tussen mijn tanden!" En tussen delegendarische "Kai Katiam aroy m'k" (Ipo's Thaise kip met rijst) ende onvergetelijke scholfilet ("Op basis vanonvrijwilligesubjectiviteit met een 7,6 beloond.") staat de volgende dag hetlaatste commentaar in het eetboek: "Mislukt experiment van Bob,vaag recept van zijn moeder. Volgende keer weer een normaal menu.Daan R. van het U-blad kwam uitgerekend vandaag langs. 5,1."
Daan Richard