León, Nicaragua: 'De ravage is ongelofelijk'

Zijn er op dit moment studenten in het rampgebied inMidden-Amerika? Een rondje bellen langs verschillende faculteitenleverde niets op. Er kwam wel een bericht binnen via e-mail vantwee vierdejaars studentes Verpleegkunde aan de Hogeschool vanUtrecht. Anne van Tuyll en Melissa van Wilgenburg deden al tweemaanden onderzoek naar borstvoeding in León, toen orkaan'Mitch' toesloeg.

Nieuws
Uitgave: Uitgave 12
Jaargang: Jaargang 30
on 12/11/1998

"Nadat het al een week aan een stuk door had geregend, werden weverrast door de enorme lekkages in huis. Alle kamers stonden blanken er kwamen stukken plafond naar beneden. Bij ons viel het nog ergmee: we hoorden van mensen in de lager gelegen delen van León,dat ze tot hun middel in het water hadden gestaan en dat allebezittingen het huis waren uitgestroomd.

Een aantal dagen hebben we zonder electriciteit en watergezeten.

Het waren sombere, donkere dagen die eindeloos duurden. Deaanvoer van

goederen naar León was onmogelijk omdat de brug naarManagua volledig

was ingestort. Hierdoor stonden er eindeloos lange rijen mensenvoor de supermarkt die als gekken voedsel (vooral water, rijst,bonen en brood) insloegen. Er waren veel lege schappen in desupermarkt.

Na de storm stonden we versteld van de enorme schade die deorkaan had aangericht in León. Een ingestorte brug,afgebrokkelde en weggespoelde huizen, leeggestroomde winkels,ontwortelde bomen en overal modder.

Op het moment is men hard aan het werk om de wegen enbruggen

weer te restaureren. Electriciteit en water zijn er weer enaanvoer van goederen is ook weer mogelijk. In León paktiedereen zo langzamerhand zijn normale leven weer op. In Posoltega,een dorpje hier 15 km vandaan, zal dat langer duren want de ravageis ongelofelijk. Vanaf de top van de vulkaan Casita zijnaardverschuivingen ontstaan en modderstromen hebben een groot deelvan Posoltega bedolven. Hier zijn zo'n tweeduizend mensen dooromgekomen.

Omdat we met ons onderzoek gestopt waren, zijn we naar

Posoltega gegaan om hulp te bieden. Met vier jeeps, volgeladenmet zakken rijst, bonen, suiker, kaarsen en stookhout gingen we oppad. Deze zijn uitgedeeld bij de verschillende vluchtelingenkampenwaar de toestand slecht is. Op een gegeven moment reden we met dejeeps door de 'cause', een droge rivierbedding die dient terafwatering van regenval. Die was door de modderstromen vijftigmeter breed geworden, tien keer zo breed als voorheen. Aan beidezijden werden we omgeven door metershoge muren vangrond. Er bovenoplaggen vele lijken van mensen en dieren. We hadden mondkapjes nodigomdat we regelmatig door een vlaag stank reden. We hoorden dat erook vanuit Nederland veel hulpacties op touw zijn gezet. De mensenhier hebben de hulp hard nodig om alle ellende weer te boven tekomen."

Zie ook Info+ op pagina 12