Nobelprijs voor rood vlinderdasje: 'Ik hou van Kandel, zijn boek en zijn vak'

Afgelopen maandag werd bekend dat de Nobelprijs voorGeneeskunde dit jaar is toegekend aan drie wetenschappers onder wiede Amerikaan Eric Kandel. Nog geen twee weken geleden was Kandel opbezoek in Utrecht. Studente Karlijn van Aerde ging kijken.

Nieuws
Uitgave: Uitgave 7
Jaargang: Jaargang 32
on 12/10/2000

Nobelprijs voor rood vlinderdasje: 'Ik hou van Kandel, zijnboek en zijn vak'

Kandel ken ik van het standaardboek 'Principles ofneuroscience'. In mijn eerste jaar was er slechts n ander boek metharde kaft, het rode biochemieboek van Stryer. Zij waren desteunpilaren voor mijn andere boeken. Iedereen noemde hem KENdel.Ik weet nu beter: het is KenDEL. Ik hield al meteen van hem, vanhet boek en van het vak. En nu hou ik ook van Heineken, want zonderde 'Heineken Prize for Medicin' zou Kandel nooit naar Nederlandzijn gekomen. En als onze directeur van het Rudolf Magnus Instituutgeen vriendjes was geweest met Kandel, zou hij nooit naar Utrechtzijn gekomen (dus ik hou ook van u, meneer Gispen).

Goed voorbereid met boek, fototoestel, maar zonder blocnote(want dat schijnt niet te horen, als iemand erg beroemd is) kom ikin de blauwe collegezaal. Ik en de andere studenten van het RudolfMagnus Instituut positioneren ons op de derde rij, ruimte latendvoor hogere piefen. Marten, de onderzoeker die een prijs gewonnenheeft die door Kandel zal worden uitgereikt (hoofdprijs: 7500gulden en uit eten met Kandel) raadt mij aan Kandel meteen aan tespreken, en niet pas na afloop, omdat dan iedereen op hem af zalspringen. En terwijl ik hierover pieker komt een klein mannetje metrood vlinderdasje naast Gispen de collegezaal inlopen. En terwijlGispen de projectiemogelijkheden uitlegt, stel ik snel vast dat ernog steeds mensen binnenkomen, duw het fototoestel in Ms handen enloop semi-vastberaden op hem af. "'Euhm, excuse me, would youplease sign my book'?" "'Ow, I would be honoured'", zegt Kandelterug. En hij vraagt naar mijn naam, maakt nog een grapje enschrijft : 'For Karlijn. With warm regards'. Mijn hoofd is leeg.Alle zinnige en leuke opmerkingen zijn verdwenen. En dan is hetalweer voorbij. Het onderzoek waar hij over vertelt isprachtig.

Twee weken later zit ik in het celkweek-lab naar mijnzenuwcellen te kijken, als ik op het nieuws van 13.00 uur hoor dathij de Nobelprijs heeft gewonnen. Wauw! Ik vertel het tegenanderen, iedereen is opgewonden. Gispen gaat een telegramsturen.

Karlijn van Aerde