NWO loost werkgeversrol

Nu nog heeft NWO zo'n tweeduizend oio's en een paar honderdpostdocs in dienst. Zij werken aan een universiteit en zijn

nauwelijks te onderscheiden van assistenten-in-opleiding (aio's)en 'gewone' postdocs. Het enige verschil is dat zij hun salarisniet van de universiteit, maar van NWO krijgen.

NWO wil af van deze situatie. Personeelsbeleid wordt steedsingewikkelder. Een aantal universiteiten stelt promovendi niet meerals aio aan, maar geeft ze een promotiebeurs. Anderen geven hunaio's een hoger salaris dan is voorgeschreven. NWO stond steedsvoor de taak daarop in te spelen. En dat leidde af van haareigenlijke taak, de selectie van goed onderzoek.

Daarom moet de universiteit waar de oio of postdoc zijn werkdoet voortaan werkgever worden. Na jaren van onderhandelen zijn deuniversiteiten daarmee akkoord gegaan. Vooral de toezegging dat NWOopdraait voor de wachtgeldkosten voor onderzoekers die werkloosworden, trok hen over de streep. Vanaf 1 april neemt NWO geennieuwe onderzoekers meer in dienst. Over een jaar of vier, als dezittende generatie oio's en postdocs klaar is, is NWO eindelijk vanhaar werkgeversrol af.

Maar de organisatie voor natuurkunde-onderzoek FOM volgt eeneigen koers. Daardoor ontstaan er salarisverschillen, soms zelfstussen onderzoekers aan één faculteit. FOM is een'dochter' van NWO, maar blijft desondanks werkgever van haar oio's."We willen de verantwoordelijkheid voor het onderzoek dat webetalen in één hand houden", zegt een woordvoerder.

FOM betaalt haar oio's een bonus om te voorkomen dat ze voor hetbedrijfsleven kiezen: 700 gulden in het eerste jaar, 500 in hettweede en 300 in het derde. Ook de technische universiteitenbetalen zo'n bonus. Aan de algemene universiteiten komt het echtervoor dat een FOM-oio de kamer deelt met een aio die honderdengulden minder salaris krijgt.

HO, HOP