Schaatster Tijn Ponjee krijgt wedstrijdstress langzaam onder controle: 'Nu kan ik op onbelangrijke wedstrijden heel hard rijden'
Schaatster Tijn Ponjee krijgt wedstrijdstress langzaam ondercontrole: 'Nu kan ik op onbelangrijke wedstrijden heel hardrijden'
Op de NK afstanden in november in Den Haag, verknalde Ponjee heteerste gedeelte van haar seizoen. "Ik was in bloedvorm. Op tachtigprocent van mijn kunnen was ik nog bij de eerste vijf geindigd.Maar ik maak me onbewust zo verschrikkelijk druk voor zo'nkampioenschap. Die wedstrijdzenuwen zuigen me helemaal leeg. Ik doetijdens de wedstrijden technisch niets verkeerd, maar ik heb nietsmeer over. Het is zwaar klote."
Met die zenuwen gaat het inmiddels wel beter dan vorig jaar,vindt Ponjee. "Ik heb nu iemand die daar bovenop zit." Wie datprecies is, wil ze niet zeggen. Een haptonoom? "Zoiets. Vorig jaarwas ik voor een trainingswedstrijd al zenuwachtig. Maar nu kan ikop onbelangrijke wedstrijden heel hard rijden."
Dat bewees Ponjee een week na de nationaleafstandskampioenschappen op een toernooi in het ItaliaanseCollalbo. Onder vergelijkbare omstandigheden reed ze tijden diehaar op de afstandskampioenschappen een derde plaats zouden hebbenopgeleverd. In Den Haag eindigde de Utrechtse sociologiestudenteChristine Heins op die derde plaats. Zij rijdt nu wel deWorldcupwedstrijden in Azie. Ponjee vindt zichzelf minstens evengoed.
In Collalbo won ze het sprinttoernooi met overmacht. "Ik kan hetwel. Er deed een Italiaanse mee die tot de subtop van de wereldbehoort. Die heb ik er dik afgereden." Haar tweede toernooi van hetjaar won Ponjee in het eerste weekend van december in Boedapest. Inde stad waar in februari het wereldkampioenschap allround wordtverreden, won zij de voorwedstrijd bij de dames, een kleinemeerkamp. Op slecht ijs vestigde ze twee baanrecords.
Ze vindt die B-toernooien een nuttige ervaring. "Het ishartstikke mooi om in vorm te komen in een wedstrijdcyclus van tweedagen. Het moet natuurlijk niet zo zijn dat je de eerste dag goedrijdt en de tweede dag zo moe bent dat je niet meer kuntpresteren."
Voor Ponjee is het te hopen dat ze deze vorm en beheersingvasthoudt tot en met het NK-sprint van 28 tot 30 december inHeerenveen. Daar krijgt ze een nieuwe kans om nog iets van haarseizoen te maken en moet de kwalificatie volgen voor de laatstedrie Worldcupwedstrijden van het seizoen. Dat zijn de wedstrijdenin plaatsen zoals Calgary. "Het fijne aan Calgary is dat je daarecht op je hardst kunt gaan. Niets is zo frustrerend als op eenbaan rijden waar je op je hardst gaat en een slechte tijdneerzet."
Studeren
Het moet ook eigenlijk wel gebeuren dit jaar. Als het inHeerenveen niet lukt, zit haar seizoen er zo'n beetje op. Danresten haar B-toernooien tot de recordwedstrijden in maart inCalgary. In mei beginnen dan de trainingen weer. In juni gaat deploeg meestal naar Oostenrijk om te fietsen en te skeeleren in debergen. En daarna volgt trainingskamp op trainingskamp. Vanaf eindoktober rijdt Ponjee bijna ieder weekend wedstrijden.
Veel tijd om te studeren, blijft er dus niet over. Maar deLimburgse wist de afgelopen jaren tussen de trainingen door eenhbo-opleiding marketing en communicatie in Eindhoven af te ronden."Er zijn mensen die zich alleen op het schaatsen focussen. Dat kanik niet. Als je op trainingskamp bent, lig je tussen de ochtend- ende middagtraining normaal gesproken in bed. Ik vind het leuk om daniets te studeren." Dat studeren lukt overigens niet altijd. "Vlakvoor een NK kun je in je boek staren wat je wilt, maar dan neem jetoch niets op."
Ook het vele reizen wordt haar wel eens teveel. "Als ik maartwee dagen thuis ben, weet ik van de stress niet waar ik moetbeginnen. Er ligt zo ontzettend veel op me te wachten. Gelukkig benik na Boedapest twee weken in Utrecht. Daar was ik echt aantoe."
Kift
Daarna zijn de Nederlands Kampioenschappen. Ponjee verheugt zicher op. "Het is tegelijk met het NK- allround. Dat wordt eenfantastisch toernooi. Ik hoop dat ze weer net zulk goed ijs hebbenals tijdens de World Cup." Ze vindt vooral haar persoonlijk recordop de 500 meter voor verbetering vatbaar. "Die 39,83 staat al tweejaar. Die moet eraan."
Haar landgenoten moet ze er ook afrijden, maar daar zal ze nietwakker van liggen. "Met de meeste meiden heb ik helemaal niets. Hetis heel jammer, maar het is haat en nijd onderling. Die meidengunnen elkaar het licht in de ogen niet. Er is zo'n kift als ereentje toevallig harder rijdt. Ze strooien allerlei verhalen overelkaar de wereld in. Daar houd ik helemaal niet van."
Ponjee spiegelt zich liever aan de mannen Ritsma en Romme. Enaan Gunda Niemann. "Gunda is altijd hartelijk tegen iedereen. Toenik in Inzell mijn enkelbanden had gescheurd kwam ze aan mij vragenhoe het ging. Moet je voorstellen, Gunda die al die belangrijkewedstrijden heeft gewonnen, vraagt aan mij hoe het gaat."
Jurgen Swart