De meldkamer van Mark Snoek

Mark Snoek is senior beveiligingsmedewerker van de Universiteit Utrecht. Hij zit in de centrale meldkamer waar dag en nacht alle informatie binnenkomt van wat zich op de universiteit afspeelt. 

Wie ben je en wat doe je?
“Mijn naam is Mark Snoek, ik werk al vanaf 1996 met veel plezier bij de beveiliging van de Universiteit Utrecht. Ik ben begonnen als surveillant, maar nu ben ik senior beveiligingsmedewerker, met als taak centralist. Als surveillant rijd je rond om te kijken of alles goed gaat en meld je onregelmatigheden. Als centralist zit je in de meldkamer en krijg je alle meldingen binnen. Dat kan inbraak zijn, brandmeldingen, storingen, ongelukjes, noem maar op. Wij zetten de meldingen dan als dat nodig is door naar bijvoorbeeld politie, brandweer, hulpdiensten of een calamiteitenschoonmaak zoals bij lekkage.”

Waar is deze werkplek?
“Dit is de nieuwe meldkamer van de universiteit waar we in december naar toe gekomen zijn. Vroeger zaten we op de Lundlaan, maar dat was echt aan vernieuwing toe. Dat is Leuvenplein 1 geworden, op de hoek van het bestuursgebouw.  We zitten nu ook wat centraler en zichtbaarder voor de universiteit. We zijn blij met de nieuwe locatie, die helemaal schoon en fris is. Deze meldkamer is alle dagen van het jaar 24 uur per dag bezet.”

Wat maakt deze werkplek bijzonder?
“Op de foto zie je dat we heel veel beeldschermen hebben. De universiteit heeft zo’n 160 camera’s die het ons mogelijk maakt praktisch alle gebouwen van de UU in de gaten te houden, zowel in De Uithof als in de binnenstad. Bij sommige gebouwen beheren we zelfs vanuit deze kamer de intercom of de slagboom.

“Verder zijn een heleboel telefoons zichtbaar. Het algemene alarmnummer van de UU is 4444, onze eigen 112 zeg maar. Al die telefoontjes krijgen we hier binnen. Daarnaast krijgen we meldingen van de surveillerende auto’s. En dan heb je nog de noodtelefoons. In de laboratoria staan bijvoorbeeld noodtelefoons, als iemand die oppakt gaat hier direct de telefoon. Dan laten we alles uit onze handen vallen en gaan we ermee aan de slag.”