Hoogte- en dieptepunten van UIT-lopers 2013

Chillen in het Griftpark op de laatste UIT-dag

Een concert op de fiets, nieuwe vrienden en natte voeten. Het was een avontuurlijke week voor de UIT-lopers. De eerstejaars blikken met DUB terug op de hoogte- en dieptepunten van hun kennismaking met Utrecht.

Dag 4 van de Utrechtse Introductie Tijd begint nat. Het miezert tijdens Chillen in het Park in het Griftpark en UIT-lopers glijden op zakken van een heuvel, wagen zich op een wakeboard het water in en liggen op zitzakken foto’s van de nacht ervoor te bekijken. De zoete geur van Energy Drink hangt boven het gras en een band begint te spelen.

Vroege vogel Marly, student Algemene Sociale Wetenschappen, zit al sinds twaalf uur in het park. Ze is deze week wel vaker ‘vroeg’ wakker. “Er hangen geen gordijnen in de kamer waar ik logeer, dus ik heb gemiddeld 5 uur per nacht geslapen.”

Marly’s (de middelste op de foto) meest gedenkwaardige UIT-moment? “We meerden met de boot aan bij studentenvereniging Histos. Mijn groepsgenootje dacht stoer als eerste de boot te verlaten, maar stapte vol in een kuil met haar voeten in het water. Wij lachen, natuurlijk.” Het slachtoffer, dat naast haar zit, kijkt verontwaardigd. “Lachen? Gieren, zal je bedoelen. En ik had de hele dag natte sokken.”

De UIT was niet alleen grappig, maar ook leerzaam voor Marly. “Ik ken de weg in Utrecht nu stukken beter, ik ben verbaasd dat je in deze stad alle plekken kunt bereiken per fiets.” Haar UIT-week was in drie woorden ‘hysterisch, gezellig en vermoeiend.’ Wel zou ze het debat van het programma schrappen als ze de week zelf zou organiseren. “Niemand van mijn groepje had er zin in, dus we zijn niet gegaan. Je gaat toch niet naar een debat luisteren als je ook kunt chillen op zitzakken?”


Ook Alexander, student Biologie, kijkt terug op een bewogen UIT-week. Hij maakte maandag al een goede start toen zijn groepje alle antwoorden van de Citytrip goed had. Zijn mentoren wonnen een reis naar Berlijn. “Mogen we mee?”, vroeg hij. Helaas was dat niet mogelijk, dus krijgt de groep een troostcadeau. “De mentoren trakteren ons omdat wij ze een reis hebben bezorgd.”

De infomarkt op woensdag was een minpunt voor Alexander (links op de foto). “We werden voortdurend lastig gevallen door de mensen die op de markt stonden. Ze vroegen me om mijn e-mailadres en ik werd door ze meegetrokken. Vervelend dat ik niet zelf kon kiezen waar ik heen wilde.” Alexander maakte snel dat hij weg kwam. Zijn groepsgenootje Wouter, student Aardwetenschappen, heeft een oplossing voor het probleem. “Volgend jaar moeten de UIT-lopers een NEE-NEE sticker op hun voorhoofd plakken.”


Tussen de brakke hoofden blinkt een opvallend fris koppie. Het is Bo, student Psychologie. “Ik voel me kiplekker, terwijl we vannacht pas om kwart over vijf thuis waren”, zegt ze met een grijns. Ze kijkt terug op een week vol lachwekkende momenten. “Vannacht stonden we in een rij naast elkaar dansjes te doen met een jongen.”

Bo (links op de foto) is al een ster in Utrecht, want op woensdagavond gaven zij en haar groepsgenootjes een concert op de fiets. “We zongen allemaal liedjes, van de Spice Girls tot Toeter op m’n Waterscooter.” Een daverend succes. “Elke passant zong mee.”

Ze sloot in één week hechte vriendschappen. “Nikki, die hier naast me zit, blijf ik ook na de zomer zien. We hebben zo’n goede klik dat anderen denken dat we elkaar al jaren kennen.” Dat beaamt Nikki. Bo vat de UIT samen als ‘iets dat je niet mag missen’. “Het is zonde als je er niet aan mee doet.” Het enige minder geslaagde onderdeel vond ze de Citytrip; haar groepje begon te laat, maar ook werkte de App niet goed. “Volgend jaar zou ik dat onderdeel vervangen door een Vossenjacht.”


Even verderop zit Floris, student Engels, met een capuchon over zijn hoofd. Nu is hij ontspannen, maar hij begon de week nerveus. “Nieuwe contacten leggen vind ik lastig en ik wist niet wat ik kon verwachten.” Bij aankomst werd hij meteen verrast, want hij bleek in hetzelfde groepje te zitten als de goede kennis met wie hij reisde. Hij baalde. “We wilden juist nieuwe mensen leren kennen.” Het probleem was gauw opgelost, want hij kon van groepje wisselen.

Bij de studentenverenigingen oriënteerde Floris - hier op de foto met zijn mentor -  zich breed. Hij liet zich bij verschillende van hen rondleiden. “Ik wil goed weten wat er allemaal is, voordat ik een oordeel vel.” Keuzestress was er nauwelijks, want één vereniging stak er met kop en schouders bovenuit. “De leden van Biton lijken me erg lieve en vriendelijke mensen. Het is één grote familie.” Floris heeft zijn besluit genomen en gaat zijn studietijd in als Biton-lid.

Een teleurstelling voor Floris was de lunch op donderdag. Hij wijst naar de doos naast zijn voeten, waarin nog een onaangeroerd droog bolletje ligt te verpieteren. “Een domper, in vergelijking met de heerlijke Duurzame Lunch woensdag in de Botanische Tuinen.” Al met al kijkt Floris met een tevreden gevoel terug op de week en blijken zijn zenuwen niet nodig te zijn geweest. Hij twijfelt dan ook geen moment over zijn beschrijving  van zijn UIT in drie woorden: “Leuker dan verwacht”.

Advertentie