Regels: universiteiten kunnen er zelf ook wat van

Hogescholen en universiteiten maken soms zelf veel meer regels en voorschriften dan nodig is. Uit onzekerheid, volgens minister Bussemaker: “Opleidingen denken: je weet maar nooit en misschien vraagt er wel eens iemand naar.”

De hoeveelheid papieren die een instelling moet verzamelen is enorm, erkent de minister in een Kamerdebat over het onderwerp. Ze doet haar best om de hoeveelheid regels in het onderwijs te verminderen en gaat er met een “stofkam” doorheen, in de hoop het onderwijsinstellingen makkelijker te maken.

Zo spreekt ze de Onderwijsinspectie en accreditatieorganisatie NVAO aan om beter samen te werken: “Soms komt eerst de NVAO langs en vervolgens de inspectie die precies dezelfde papieren nog een keer opvraagt. Ik heb die organisaties dringend in de ogen gekeken en ze zijn met elkaar om tafel gaan zitten.”

Maar politici zijn niet de enige die alles in de hand willen houden: “Sommige instellingen houden veel meer bij dan nodig is, waarschijnlijk uit onzekerheid. Een universitaire opleiding waar ik onlangs op bezoek was, had een onderwijs- en examenreglement van 320 pagina’s.” Dat is volgens Bussemaker niet de bedoeling: “Dan creëer je je eigen lastendruk”. 

Maar sommige regels zijn gewoon nodig, zei de minister: “Ze zijn bedoeld om leerlingen en studenten te beschermen en om de kwaliteit van ons onderwijs te waarborgen.”

De Vereniging Hogescholen waarschuwde gisteren tegen de hoge regeldruk in het hoger onderwijs. Volgens de vereniging zorgt “geïnstitutionaliseerd wantrouwen” en onduidelijkheid over wie waarvoor verantwoordelijk is voor onnodig veel controle.