Warm oceaanwater oorzaak ijsverlies Antarctica

Warme oceaanstromen zijn verantwoordelijk voor het slinken van de randen van de Antarctische ijskap. Dat blijkt uit een Nature-publicatie waaraan de Utrechtse hoogleraar polaire meteorologie Michiel van den Broeke en promovendus Stefan Ligtenberg meewerkten. Het onderzoek maakt betere voorspellingen van de zeespiegelstijging mogelijk.

Met nieuwe technieken toonde een team poolonderzoekers aan wat op Antarctica de oorzaak is van het smelten van ijsplaten. Daarbij wisten ze voor het eerst een onderscheid te maken tussen de effecten van warme oceaanstromen die de onderkant aanvallen en warme lucht die de bovenkant aantast.

Vooral in het westen van Antarctica blijken veel ijsplaten in omvang af te nemen door warm oceaanwater, zo constateren de wetenschappers van de British Antarctic Survey, de University of California, het Earth & Space instituut in Oregon en de Universiteit Utrecht.

De onderzoekers denken dat de Antarctische winden zijn veranderd als gevolg van de wereldwijde klimaatverandering. Hierdoor is ook de kracht en de richting van oceaanstromen gewijzigd. Warm water belandt hierdoor onder de ijsvlakten.

Bijkomend effect van het afnemen van de dikte van ijsranden is volgens de onderzoekers dat de gletsjers op Antarctica niet langer worden tegengehouden. Het ijs vanaf het land stroomt daardoor zo’n acht keer sneller in zee, zegt Van den Broeke in een UU-persbericht. “We zien daarom nu al dat per jaar ongeveer honderd miljard ton ijs verdwijnt van Antarctica.”

De wetenschappers concluderen dat begrip van de oceanen van essentieel belang is om te voorspellen hoe de ijskappen zich in de toekomst gaan gedragen. “Maar het is in elk geval zeker dat Antarctica kwetsbaarder is voor klimaatveranderingen dan we tot nu toe dachten”, concludeert Van den Broeke.

Zie hier het NOS-item met spectaculaire beelden.

 

Advertentie