Boeken achter slot en grendel

Boeken tellen al langer niet meer mee als het gaat om wetenschappelijke kwaliteit. Volgens Sociale wetenschapper Ruud Abma wordt het steeds erger. Bij FSW mogen boeken niet meer zichtbaar zijn.

Sinds de universiteiten eigenaar zijn geworden van hun gebouwen, heeft sluipenderwijs de afdeling Gebouwbeheer de macht overgenomen. Degenen die tot een aantal jaren terug de core business van de universiteit representeerden, de leden van de wetenschappelijke staf, zijn gedegradeerd tot bijfiguren in de messcherpe bedrijfsvoering.

Een voorbeeld. Bij de grootscheepse verhuizingen in de faculteit Sociale wetenschappen, krijgen de stafleden in hun nieuwe werkruimte de beschikking over één gesloten kast. Daar kunnen ze de spullen in kwijt waar ze regelmatig gebruik van willen maken. Het idee dat medewerkers graag een open boekenkast op hun kamer zouden hebben, wordt als enigszins lachwekkend beschouwd. Waar is dat goed voor? Om indruk te maken op bezoekers? Dan kun je beter op het naamplaatje ruimte maken voor de H-index van de betreffende medewerker. Om studenten een impressie te geven van reeds verzamelde kennis in het vakgebied? Dat kan ook digitaal, en bovendien veroudert sociaalwetenschappelijke kennis zo snel dat daar geen beginnen aan is.

Deze stroomlijning van de nieuwe werkruimtes voor sociale wetenschappers past in een trend die in 2000 door de Groningse hoogleraar Trudy Dehue werd getypeerd met de slogan ‘Alle boeken de wetenschap uit…’. Daarin hekelde zij het beleid binnen de sociale wetenschappen om bij visitaties alleen artikelen te laten tellen als criterium van wetenschappelijke kwaliteit, en dan alleen artikelen die gepubliceerd worden in internationale, peer reviewed tijdschriften. Wie een boek schrijft is daardoor een dief van zijn eigen wetenschappelijke portemonnee.

Op de gang bij Algemene Sociale Wetenschappen (Unnikgebouw 15e verdieping) staan nu nog twee mooie vitrinekasten, met daarin de boeken en proefschriften van de stafleden. Ook hun lot is bezegeld. In de nieuwe ruimtes wordt een vertoon van eruditie, van werk met een langere adem en een bredere strekking niet meer op prijs gesteld. Wie meent een boek nodig te hebben wordt geacht dit op discrete wijze binnen te brengen en het na gebruik te vernietigen of op te bergen in de gesloten kast, bij de persoonlijke spulletjes die u na de werkdag eveneens uit het zicht dient te plaatsen.

Op dit moment studeert een commissie op uniformen voor al het personeel. Voor de hoogleraar wordt het dragen van de toga  ook buiten de aula verplicht, voor de overige stafleden komen er uniformen die via een uitgekiend kleurenpalet rang en status aanduiden. U bent gewaarschuwd.

Advertentie