Dood aan de boodschapper

Wat was in 2010 de bestuurlijke reactie op de Lakemannen en Erkelensen? Schiet de boodschapper! Tijd voor een krachtige reactie vanuit de medezeggenschap!

Het kabinet, bij monde van de ministers Opstelten en De Jager, vond het nodig een daad te stellen: wie in de toekomst nog zou zeggen dat mensen hun geld moesten ophalen bij een bank wordt vervolgd. De Lakemannen zouden keihard (toverwoord van dit kabinet) worden aangepakt.

Ja, zo win je strijd tegen de hufters! Hoe durfde die Lakeman mensen aan te zetten een probleem zelfstandig aan te pakken met de middelen die direct van hen zijn. Dat de DSB tot op het bot verrot was, gesanctioneerd door de overheid en de Nederlandsche Bank, deed er minder toe. Iedereen had immers daar zo zijn belangen. Een klassiek bestuurlijke oplossing lag voor de hand. In plaats van zelfstandig en direct verantwoording af te leggen en een daadwerkelijk beter toezicht te organiseren met meer transparantie, kortom de burger te beschermen: dood aan de boodschapper!

Het bestuur van de Bètafaculteit en het College van Bestuur hebben goed geluisterd naar Opstelten, die nog even in de Raad van Toezicht van de UU zat. Erkelens, samen met collega’s, gaf een signaal: de oplossing van de problemen in de Bètafaculteit wordt niet door iedereen gesteund, immers er valt nog wel wat af te dingen op de visie. In plaats van de bezwaren van Erkelens en de zijnen te zien als een serieuze uitdaging voor de besluitvorming, is simpelweg de boodschapper kaltgestelt, zoals dat zo mooi in het Duits heet. Probleem opgelost: als de criticaster monddood is gemaakt, is de kritiek als vanzelf verstomd!

Hoewel de U-raad en de faculteitsraad van de Bètafaculteit weinig middelen hebben om het CvB/faculteitsbestuur ter verantwoording te roepen – een hoorzitting zou ideaal zijn - is het meer dan ooit belangrijk nu helderheid te krijgen. Het CvB wilde niet terugkijken in de geschiedenis van het ontstaan van de Bètafaculteit, maar vooral vooruit hoe de financiële problemen op te lossen. Maar het gaat niet over vooruit of achteruit maar over het hier en nu: de stijl van besturen. Besturen is verantwoording nemen en afleggen. Het elimineren van de boodschapper is niet hetzelfde als het elimineren van de gegeven kritiek.

Het CvB gaat de komende dagen weer vrolijk de faculteiten rond om iedereen een gelukkig en inspirerend 2011 te wensen. Het doet me denken aan de Britse komedie Keeping Up Appearances (Schone Schijn) met de onvergetelijke Hyacinth Bucket (spreek uit Bouquet) in de hoofdrol. Ik vraag me af of het strafbaar is op te roepen niet naar deze bijeenkomsten te gaan?

Advertentie