Node gemist
De zonovergoten werkkamer van Yvonne van Rooy in het Bestuursgebouw. Terwijl de leidsvrouwe van het Yale van de Johannapolder zich peinzend afvraagt hoe het toch met de heren Maliepaard en Van Buffelen zou gaan, nipt zij genietend van een frisse Grauburgunder. Dan gaat de telefoon.
“Met Yvonne van Rooy van de Nederlandse universiteit met ook dit jaar weer, en hoe kan het ook anders, de meeste Veni-beurzen.”
“Dag mevrouw Van Rooy, u spreekt met professor Van Dam van Raeto-Romaans. Mag ik u een kort moment storen?”
“Professor Van Dam? Nee maar, wat een verrassing, u bent er dus weer. Waar heeft u al die tijd uitgehangen?
“O, ik was op sabbatical en omdat mijn staf en mijn studenten onmogelijk zonder mij kunnen, zoals u zult begrijpen, heb ik het hele instituut maar naar mijn buitenhuis verplaatst, inclusief die twee luiwammesen van Maliepaard en Van Buffelen. Heel leerzaam voor die jongelui om het machtige alpiene hoefdier nu eens in zijn natuurlijke habitat te kunnen aanschouwen.”
“Dat kan ik me voorstellen, ja. Heel inspirerend, zo’n herkauwer voor het raam van de eetkamer. Goh, maar u bent dus terug. Ik dacht echt even dat u met dat hele clubje van u van de aardbodem was verdwenen.”
“Ja ja, en dat vond u zeker wel een geruststellende gedachte. Weer een zwerfkei in uw organogram minder.”
“Geruststellend? Hoe komt u erbij. Ik heb u en de uwen node gemist.”
“Meent u dat? Ik dacht misschien dat u wel eens genoeg zou kunnen krijgen van al die grappig bedoelde stukjes op DUB, waarin ons prachtige instituut wordt misbruikt om uw magistrale beleidsvisie te ridiculiseren.”
“Die brave cursiefjes? Ach professor, kom nou toch. Toen wij er voor kozen om van ons onvolprezen, maar wel erg ingedutte Ublad een strijdbaar discussieplatform te maken, zei ik nog tegen Hans en Hans: zet je schrap, mannen, want nu komt de toorn des universiteits in ongekende hevigheid over ons.”
“Goh, dat klinkt bijna apocalyptisch, mevrouw Van Rooy. En? Wat gebeurde er?”
“Wat er gebeurde, professor? Er gebeurde helemaal niets. De stilte was oorverdovend.”
“Ja ja, zoals na een lawine.”
“Zoiets, ja. De stilte was verpletterend, op een paar speldenprikjes van querulanterige types zoals Lievers en Baaierd na. En u begrijpt, daar kan mijn, zoals u terecht opmerkt, magistrale beleidsvisie wel tegen. Maar even wat anders, als u nu pas terug bent, dan heeft u hier in Utrecht heel wat moois gemist.”
“U bedoelt de actie van de vakbonden tegen uw krenterige CAO-beleid bij de opening van het academisch jaar?”
“Ik bedoel eigenlijk mijn visionaire toespraak over het toekomstige universitaire landschap bij diezelfde gelegenheid.”
"Of doelt u soms op de rampzalige duikeling die de UU heeft gemaakt op de ranglijst van de Times?"
"Ik wilde u juist wijzen op het goede nieuws dat wij volgens onze vrienden in Sjanghai opnieuw de beste Nederlandse universiteit zijn."
“Bedoelt u dan misschien dat u, speciaal vanwege al die lijken die daar voortdurend uit kasten tuimelen, bij de bèta’s een hoogleraar geneeskunde als decaan heeft neergezet?”
“Ik doel eigenlijk op het succesvolle streven van onze moedige bèta’s om hun problemen geheel op eigen kracht te overwinnen.”
“Met geld uit onze financiële reserve, begreep ik van onze directeur D.Centraal. Is er nog meer goed nieuws dat ik gemist heb?”
“O zeker, wat bijvoorbeeld te denken van onze prachtige sportvoorzieningen…..”
“Eh, had ik niet gelezen dat u vergeten was om tijdig voor nieuwe voetbal- en rugbyvelden te zorgen?”
“…..en laten we vooral de grote bereidheid van de faculteiten niet vergeten om van de lerarenopleidingen iets moois te maken.”
“Ja ja, vandaar natuurlijk dat de biologen twee duurbetaalde onderzoekers uit Rotterdam binnenhalen, terwijl ze geen geld hebben voor een hoogleraar didactiek.”
“Eh……???”
“Nou, mevrouw Van Rooy, u heeft me helemaal overtuigd. Er gebeurt hier in Utrecht zoveel moois dat ik blij ben om weer terug te zijn, zeker nu ik hoor dat u mij zo node heeft gemist.”
“Ja ja, professor, node gemist, hè? Bij nader inzien vraag ik me af of ik me daarnet niet een beetje slordig heb uitgedrukt. Heb ik echt gezegd dat ik u node heb gemist?”