Hmmmm, ik vraag me af of krantenabonnementen echt te duur zijn voor studenten. Alle kranten hebben studenten abonnementen. Die van Follow the money zijn zelfs gratis! Je zou met je ouders/verzorgers een abonnement kunnen delen, of met je huisgenoten. In de universitaire bibliotheek liggen kranten, maar ook van allerlei andere zeer inhoudelijke tijdschriften. Maar je kan ook gewoon af en toe naar nos.nl gaan, de NOS-app op je telefoon installeren of via NPO.nl af en toe naar het NOS-journaal kijken. Daar komt allemaal geen algoritme aan te pas.
Ik denk dat het meer een kwestie van mindset en prioriteiten is, dan van geld. Mensen lijken de rechtstaat als een gegeven te zien en vergeten dat we er een deel van onze tijd en middelen voor moeten inzetten. Als je de paar euro per maand voor je nieuwsmedium ook ziet als een donatie aan de vrijheid die we genieten, krijg je ook nog meer waar voor je geld ook. Desalniettemin een mooi initiatief.
Interessant stuk! Zoals ik het lees zien jullie de universiteit primair als onderzoeksinstituut. Vanuit dat perspectief staat academische vrijheid (‘de vrijheid om onderzoek te doen, (…) zonder politieke druk of intimidatie’) logischerwijs centraal.
Ik heb die term zelf (net als vvme) niet benoemd in mijn stuk, omdat ik de universiteit breder heb willen benaderen. Het is ook een intellectuele gemeenschap: een plek die dicht op de samenleving zit, waar het publieke debat wordt gevoerd (grondiger dan in talkshows) en vanuit die rol ook een forum biedt aan professionals (zoals politici) van buitenaf.
Die kant van de universiteit komt bv. concreet naar voren in werkgroepen waarin studenten over elkaars perspectieven op de maatschappij leren. Het komt ook naar voren in fora als Room for Discussion (UvA) (of chiquer: de Oxford Union). Daar heerst misschien een ander soort vrijheid dan academische vrijheid (in de zin van vrij onderzoek), maar het is alsnog belangrijk. Natuurlijk betekent dat niet dat elke mening maar een podium moet krijgen. Maar de voorbeelden die ik heb genoemd (o.a. een minister die geen ruimte krijgt te spreken) vallen daar in mijn ogen zeker niet onder.
Ik heb betoogd dat dát onderdeel van de universiteit onder druk staat. En die druk komt, in ieder geval deels, vanuit de universitaire gemeenschap zelf. Zoals ik in mijn column al aanstipte voelt maar 66 procent van de studenten zich vrij om een afwijkende mening te geven. Dat is zorgelijk, niet zozeer omdat het de academische vrijheid van wetenschappers direct raakt, maar omdat het de bredere intellectuele sfeer van de universiteit aantast.
Tot slot: ik ontken helemaal niet dat er ook externe factoren zijn die de academische vrijheid bedreigen. Dat zie ik ook. Alleen heb ik mij simpelweg niet gericht op de vrijheid om onderzoek te doen.
Bastiaen, als je geweld of onderdrukking als argument gebruikt om vrijheid van meningsuiting te verdedigen, moet je dat consequent doen. Je kunt niet de ene moord (Kirk) als symbool opvoeren en de andere (bijvoorbeeld de gevangenneming van Khalil) negeren. Juist in de erkenning van álle bedreigingen, ongeacht wie het slachtoffer is, ligt de geloofwaardigheid van een pleidooi voor academische vrijheid en open debat, die ik overigens met jou deel. Daar mag je redacteur misschien ook wat van leren.
Bedankt voor je reactie maar nee, ik ben het hier niet mee eens. "hey fascist, catch" is een referentie naar een videogame (helldivers; https://www.npr.org/2025/09/18/nx-s1-5544446/charlie-kirk-suspect-shoot…). Het is toch ook logisch dat het debat verkrampt als bijvoorbeeld bepaalde pro-palestina uitingen gecriminaliseerd worden? Tot zover ik weet zijn er weinig populaire pro-israel uitlatingen die gecriminaliseerd zijn. Daar valt gewoon geen debat op gelijke voet over te voeren.
Wat Kirk en vergelijkbare politieke figuren deden op de campus was ook geen "good faith" debat. De intentie is om clips te maken waarin eerstejaars studenten (het liefst met blauw haar en neusring) worden verslagen door conservatieve argumenten en om daarmee meer zieltjes te winnen op het internet. In mijn ogen zou er ook geen ruimte moeten zijn om bad faith te "debatteren" over of trans mensen op de campus wel naar het toilet mogen of niet. Je wilt ook geen debat met holocaustontkenners op de campus bijvoorbeeld, of over "wetenschappelijk" racisme (iets waar conservatieve sprekers als Kirk vaak eufemistisch naar neigden). Doorgaans gaan deze ideologen ook rechtstreeks tegen de wetenschappelijke consensus in. Het format van een debat werkt ook helemaal niet goed om zulke discussies te voeren, want om onwaarheden die je in een paar minuten kan verspreiden te ontkrachten, zal je soms uren nodig hebben. Het staat veel dichterbij sensatiezucht dan wetenschappelijke waarheidsvinding. Dat is denk ik ook precies waarom sprekers als Kirk en bijvoorbeeld Steven Crowder platforms op universiteitscampussen opzochten, omdat ze met "snappy" comebacks makkelijk de legitimiteit van (met name de sociale) wetenschappen kunnen ondermijnen.
Naar mijn mening heeft het weinig zin om "in debat" te gaan met een figuur als Brekelmans. Het is niet alsof hij van gedachten gaat veranderen door wat goede argumenten, en zo'n figuur staat daar ook voornamelijk om zijn eigen beleid wit te wassen en te normaliseren. Het zou niet normaal moeten zijn om wapens in te kopen bij bedrijven die medeplichtig zijn aan genocide. Dit is geen "business as usual" waarbij je gewoon met elkaar in debat kan gaan over zaken die redelijk banaal en abstract zijn zoals belastingtarieven oid. Zou je in debat gaan met mensen die bijvoorbeeld onapologetisch wapens hebben geleverd aan Saddam Hussein of Milosevic? (Brekelmans is namelijk ook medeplichtig aan leveringen: https://www.bnr.nl/nieuws/internationaal/10558014/minister-brekelmans-m…). Ik denk zelf dat, in deze context, weerstand bieden veel belangrijker is dan het "open debat", al helemaal in een context als deze waar er geen tegenstander met een gelijk platform is, maar één afgevaardigde van de status quo die zo galant is om een kamer vol studentjes een vraag-en-antwoord-uurtje te bieden.
Het is inderdaad moeilijk om tegen de heersende narratieven in te gaan als student, maar dat lijkt me in groepscontext bijna altijd vanzelfsprekend. Ik denk zelf overigens ook dat het goed is dat iemand die zich uitspreekt voor genocide daar bijvoorbeeld sociale consequenties door ervaart.
Overigens heeft dat ook wel te maken met de staat en oligarchen, want, ondanks dat je niet berecht kan worden voor het steunen van antifa of het roepen van "from the river to the sea", wordt er wel consistent een signaal gegeven dat dit iets is waar naartoe wordt gewerkt (zowel dus door de staat als oligarchische media zoals de telegraaf en vandaag inside etc), wat leidt tot zelfcensuur. Door bijv. consistent de ME in te bellen bij acties, geeft de universiteit ook een signaal af dat ze, als het puntje bij paaltje komt, niet achter hun studenten zal staan (dit zie je overigens nu ook sterk in de VS). Het is denk ik vanzelfsprekend dat dat allemaal absoluut niet bevorderlijk is voor de sfeer op de universiteit. Nou ben ik zelf best bereid om in discussie te gaan met mensen in mijn directe omgeving, denk ik wel dat we op veel van deze thema's het station van "open debat" ver gepasseerd zijn. Er zijn honderdduizenden Palestijnen dood, er marcheerden recent hitlergroetende neonazis door Den Haag, de komst van AZCs wordt met geweld tegengehouden, en ik zou zo nog wel even door kunnen gaan. Deze debatten "van beide kanten" aanvliegen is ofwel een ontkenning van de realiteit, of een ontkenning van de menselijkheid van bepaalde groepen, en ik denk persoonlijk dat dat sociaal niet getolereerd en institutioneel niet gefaciliteerd zou moeten worden.
Hmmmm, ik vraag me af of krantenabonnementen echt te duur zijn voor studenten. Alle kranten hebben studenten abonnementen. Die van Follow the money zijn zelfs gratis! Je zou met je ouders/verzorgers een abonnement kunnen delen, of met je huisgenoten. In de universitaire bibliotheek liggen kranten, maar ook van allerlei andere zeer inhoudelijke tijdschriften. Maar je kan ook gewoon af en toe naar nos.nl gaan, de NOS-app op je telefoon installeren of via NPO.nl af en toe naar het NOS-journaal kijken. Daar komt allemaal geen algoritme aan te pas.
Ik denk dat het meer een kwestie van mindset en prioriteiten is, dan van geld. Mensen lijken de rechtstaat als een gegeven te zien en vergeten dat we er een deel van onze tijd en middelen voor moeten inzetten. Als je de paar euro per maand voor je nieuwsmedium ook ziet als een donatie aan de vrijheid die we genieten, krijg je ook nog meer waar voor je geld ook. Desalniettemin een mooi initiatief.