Oude en nieuwe kunst op de campus

“In De Uithof kun je zo veel meer dan alleen studeren.” Alumna Marjolein Geraedtse heeft de afgelopen maanden de campus in De Uithof op een heel andere manier leren kennen dan toen ze nog Kunstgeschiedenis studeerde. Ze werkte mee aan het kunstproject De Uithof Expedities dat afgelopen vrijdag ten doop werd gehouden.

Gestart wordt met een oer-Hollandse lunch, waarna de projectleiders van De Uithof Expedities met een groep betrokkenen een verkorte versie lopen van de eerste kunstroute. Een accordeonist en een hoboïst lopen mee en geven de wandeling een bijzonder tintje. Onderweg staat de groep stil bij gebouwen, kunstwerken en andere objecten die de projectleiders het bekijken waard vinden en waardoor zij De Uithof kunnen herontdekken.

Kunstroute

De kunstroute is ontwikkeld door Studio Makkink en Bey in samenwerking met Henriëtte Waal en Koehorst in ’t Veld in opdracht van de Universitaire Kunstcommissie.  Jurgen Bey legt uit dat er in eerste instantie sprake was van een enkel kunstproject voor Diergeneeskunde ter afsluiting van de vernieuwbouw van de faculteit. Tijdens het ontwikkelen van het project groeide de verbazing van Bey: ‘Waarom kwam het mooie, het natuurlijke en het dierlijke, waar de studenten Diergeneeskunde dagelijks mee bezig zijn, niet terug in de gebouwen van de faculteit?’ En waarom zie je op de campus daar niets van terug? Zo ontstond het idee om de kunst van de hele Uithof te herontdekken, want al die bijzondere gebouwen en kunstwerken die her en der zijn neergezet, moeten hun betekenis weer terugkrijgen voor medewerkers en studenten, is de gedachte.

De schuld van het verdwijnen van de betekenis is volgens Bey de komst van auto’s en autowegen: “Het idee van een campus is eigenlijk teniet gedaan. Het is geen plek van ontmoeting meer. Men moet meer met de omgeving gaan doen dan alleen van A naar B lopen. Ze moeten ook eens een rondje om een gebouw maken en stilstaan om het een en ander beter te bekijken.”

Kunst verzamelen

Om de kunst in kaart te brengen, is vrijdag de website www.uithofexpedities.nl de lucht ingegaan. Hierop staat de oorspronkelijke wandeling van twee en een half uur. Wie met zijn muis over de plattegrond dwaalt, ziet dat er kleine fotootjes in beeld komen van de kunst op de route. En dan gaat het niet alleen om ‘echte’ kunst, maar ook om bijzondere betonconstructies, putdeksels of watercontrolepaaltjes, zegt Bey.

Marjolein Geraedtse en Nanne Walenberg hebben allebei kunstgeschiedenis gestudeerd. Ze hebben geholpen bij het in kaart brengen en beschrijven van de officiële en niet-officiële kunstwerken. Geraedtse heeft zelf jaren rondgelopen in De Uithof en beseft door haar medewerking aan het project hoe weinig ze altijd op de omgeving heeft gelet: “Ik liep vaak alleen maar gehaast door de gangen op weg naar een college of tentamen. Ik nam nooit de tijd om stil te staan bij de architectuur of de vele kunstwerken.” Ze benadrukt dat interactiviteit op de website een grote rol speelt. Het is de bedoeling dat wandelaars gedurende de wandeling foto’s maken, deze plaatsen op Flickr en linken aan de locatie (De Uithof en omgeving). Deze foto’s worden dan automatisch weergegeven op de website en zo wordt het gebied in kaart gebracht.

Het nagaan van de verschillende objecten op de route was nog een enorme speurtocht, zegt Geraedtse: “Van sommige kunstwerken hebben we helemaal niet kunnen achterhalen wie de maker is en wanneer ze geplaatst zijn.” Mensen die dit wel weten, kunnen hun bijdrage aan het project leveren door hun kennis te delen via de website, zegt ze.

Mok ter inspiratie

De website is één manier om mensen weer in contact met elkaar en met het landschap te brengen. Een andere manier zijn de oranje mokken die speciaal voor de kunstroute zijn ontworpen. Henriëtte Waal licht toe: “Koffiedrinken bij een koffieautomaat brengt mensen ook dichter bij elkaar. En het was belangrijk dat er ook een fysieke tegenhanger van de website zou zijn.” Het zien van een kunstmok kan mensen triggeren om de kunstroute te gaan lopen.

Databank

Ter hoogte van de bushaltes aan de Heidelberglaan is ook een nieuwe bank neergezet als onderdeel van de route. Hij fungeert als rustpunt, zodat de wandelaar even kan gaan zitten en de tijd heeft om de omgeving goed in zich op te nemen. In de bank zijn grafische iconen ingelegd die iets vertellen over de omgeving. Voor elke route zal ook een dergelijke bank worden gemaakt.

GPS-kaart

Het vierde item dat is ontwikkeld ter gelegenheid van de kunstroute is een bijzondere kaart waar alle kunstwerken op zijn terug te vinden. Het is geen plattegrond, maar een overzicht van alle objecten of gebouwen met hun GPS-coördinaten.

Als laatste punt zal er bij alle kunstwerken een tegel met daarin een oranje plus-teken worden geplaatst. Hierop zijn dezelfde gegevens te vinden als op de kaart.

Toekomst

Het is de bedoeling dat er eens per jaar een nieuwe route wordt gelopen met elke keer een ander thema. Voor elke route zal er een nieuwe mok worden ontworpen en een nieuwe bank worden neergezet.

Tekst en foto´s Maartje ter Horst

Advertentie