Staande ovatie voor Jeroens Clan

Een staande ovatie kreeg Jeroens Clan woensdag tijdens de halve finales van het Groninger Studenten Cabaretfestival (GSCF). Helaas was het de jury die overtuigd moest worden. De twee Utrechtse studenten uit Jeroens Clan Thijs Tervoort (20) en Jip de Poorter (19) doen verslag. ‘We hoorden de lach en wisten: dit zit goed.’Tussen de coulissen van de Groninger Stadsschouwburg staan de leden van cabaretgroep Jeroens Clan. Er klinkt licht geroezemoes vanuit de zaal. De jongens weten dat er achthonderd man met hoge verwachtingen in de zaal zit. En niet te vergeten kijkt ook een doorgewinterde vakjury met een kritisch oog en een scherpe pen naar het kwartet. Zenuwen zijn er nauwelijks, zin is er in overvloed. De Brabantse Thijs Tervoort, Jip de Poorter, Bram Kroon en Matthias Tuns lopen het podium op om de aftrap te doen van de halve finales van het Groninger Studenten Cabaret Festival (GSCF).Hoe is dat, als eerste beginnen?Thijs: ‘Ja, dat is verschrikkelijk. Je staat voor een nog ijskoud publiek. Als je halverwege bent, is de zaal al in een lachstemming en dan heb je een voorsprongetje. Natuurlijk heb je een grappige presentator die jou aankondigt, maar het echte ijs moet je zelf breken.’Gelukkig blijkt al snel dat het publiek snel opwarmt van Jeroens Clan. Vanaf het begin tot het einde gaat de show zoals gehoopt. De jongens horen de lach van de zaal en weten: dit zit goed. De slordige foutjes die ze maken, zijn op één hand te tellen en onzichtbaar voor het publiek. ‘Een keertje naar links kijken als je naar rechts zou kijken’, licht Thijs achteraf toe. Als de laatste zin uitgesproken is, staat het publiek massaal op van de stoel. Een staande ovatie volgt.Hoe voelde dat?Thijs: ‘We wisten dat we het publiek in onze zak hadden. Een staande ovatie, dat krijg je niet zomaar. Uiteindelijk waren we de enige van de zes halve finalisten die het publiek als één man overeind kreeg.’Verwachtten jullie een plekje in de finale?Jip: ‘Eerlijk gezegd gingen we er vanuit dat we de finale zouden halen.’Thijs: ‘We wisten het vrijwel zeker.’Jip: ‘Ten eerste hadden we de ovatie-ervaring. Daarnaast: tijdens de try-out shows waren we favoriet. Dat hoor je gewoon aan de reactie van het publiek. Daarmee wil ik overigens niet zeggen dat de rest van de deelnemers minder is dan wij. Iedereen heeft talent. Het is meer de publieksreactie waarop we baseerden dat we een kans maakten. En het hele bestuur stond achter ons.’En toen…het oordeel van de jury.Jip: ‘We waren het niet geworden.’Thijs: ‘Tja. Daar ben je echt stil van.’Jip: ‘En janken. We stonden daar echt perplex. Tweeënhalve maand werk je keihard naar dat moment toe en dan krijg je te horen dat het toch niet goed genoeg is.’Thijs: ‘Toch weer in die jury-kuil gevallen.’Hoe bedoel je: jury-kuil?Thijs: ‘Het is steeds hetzelfde liedje. Al twee keer eerder stonden we in een wedstrijd en die twee keer was de publieksprijs helemaal van ons, maar ging het mis bij de juryprijs. Jury’s zijn gewoon niet fan van ons. Het probleem is dat wij lekker willen lachen en dat we geen moraal vertellen. Natuurlijk zit er altijd wel een soort boodschap in je shows, maar ons hoofddoel is gewoon lol maken. Het publiek vindt zich daarin, dat komt naar een cabaretshow voor een grappige avond. De jury daarentegen let op de theater-technische aspecten en daar hoort wat meer moraal bij. Maar daarom zagen we juist kans in het GSCF, dat is speciaal op studenten gericht en die hoeven niet per se moraal.’Wat was nog meer de kritiek?Thijs: ‘We zijn niet grof genoeg, haha. De juryleden zeiden dat we scherper uit de hoek mogen komen. Nu zeggen we ook al wel pittige dingen binnen onze typetjes, maar zo’n opmerking weerleggen we dan ook weer doordat één van de andere typetjes er dan tegenin gaat. De jury wil dat we gemeenschappelijk achter onze uitspattingen staan.’Jip voegt toe: ‘Zelf denk ik dat we ook wat sneller hadden mogen spelen, vooral de eerste drie scènes hadden we vlugger kunnen doen. We hadden moeten vlammen.’    Toch duikt Jeroens Clan ’s avonds met alle deelnemers van het festival samen de kroeg in. Want als er één ding tekenend is voor een studentenfestival, is het dat de deelnemers onderling relaxed zijn. Op het podium ben je elkaars concurrent, maar in de kroeg allemaal weer samen student. En dus zijn er geen ruzies, gooien ze geen vergif in elkaars glas en proosten ze de hele nacht. Jeroens Clan vindt troost bij de mensen die in de zaal zaten en nu met grote ogen van verontwaardiging naar de jongens toekomen. ‘Jullie waren de beste’, roepen ze uit.Vrijdagavond zit de schouwburg weer vol, maar deze keer is Jeroens Clan niet op, maar vóór het podium te vinden.Zaten jullie te balen?Thijs: ‘Ja. Het blijft rot. Maar we hebben nog een kans op de publieksprijs…’ Lachend: ‘Daar hoop ik niet meer op, hoor. De kans dat je die haalt als niet-finalist, is minimaal. Maar het zou wel grappig zijn.’Jip: ‘En we staan zondag alweer op de planken, hopelijk lachen we ons eigen verdriet dan weg.’Dat klinkt niet alsof jullie nu in een enorm zwart gat zijn gevallen.Jip: ‘Kom op, zeg! We gaan knallen. Lekker try-outen met onze avondvullende show, een splinternieuwe sketch maken van een half uur…Wij komen er wel. We moeten alleen het wiel even opnieuw uitvinden.’De winnaar van het GSCF 2011 is Hiske Schipper geworden. Zij heeft de jury- en de publieksprijs gewonnen.  De persoonlijkheidsprijs is naar Yvonne America gegaan.    Paspoort Jeroens ClanOpgericht: in 2004, toen de vier in de brugklas zaten in BestLeden: Thijs, Jip, Bram en MatthiasPrijzen: Cabaretfestival Cabaretesk - Zilveren Kabouter en Publieksprijs. (2009);  Utrechts Cabaretfestival - Publieksprijs (2009)Omschrijving: Platte doch intelligente typetjes als grappige spiegel voor de samenlevingWebsite: www.jeroensclan.nl