Revolutionair bewustzijn

De zonovergoten ruimte van een eeuwenoude studentensociëteit in het midden des lands. Terwijl een ober zich met twee bestellingen spiegelei broods een weg baant door de dicht opeengepakte mensenmassa, peinzen de heren Maliepaard en Van Buffelen in de haardkring over de nimmer aflatende noodzaak van de internationale studentenstrijd.“Zeg Maliepaard, waar heb je vorige week eigenlijk uitgehangen? Ik kan me niet herinneren dat ik je hier na dinsdag nog heb gezien.”“Dat kan kloppen, Van Buffelen. Ik was woensdagochtend op weg naar Drift 21 om het boek ‘Het alpiene hoefdier in zijn natuurlijke habitat’ aan te schaffen.”“Is dat niet dat boek van Jansen met foto’s van Jansen dat we nodig hebben voor het college van Jansen?”“Exact. Een mooi stukje kennisvalorisatie voor eigen parochie, om professor Van Dam te citeren. Dus ik wilde naar binnen op Drift 21, maar dat mocht niet van een paar linkse types bij de deur, want zij hadden het pand zojuist bezet.”“Je meent het.”“Ik mocht er alleen in als ik me ergens solidair mee verklaarde. Nou, dat heb ik toen maar gedaan, want ik had tenslotte dat boek nodig.”“Ja ja, en weet je toevallig nog waar je je solidair mee verklaarde, Maliepaard?”“Natuurlijk Van Buffelen, met de internationale studentenstrijd of zoiets. Het was tegen de heer Zijlstra gericht, dus dat leek me wel een strijd om solidair mee te zijn. Maar achteraf had ik het net zo goed niet kunnen doen, want die hele boekverkoop ging niet door.”“Maar waarom ben je dan niet hierheen gekomen?”“Dat komt omdat ik aan de praat raakte met een paar van die types, want ik wilde wel eens weten wat voor nut het heeft om in Utrecht het onderwijs in het honderd te laten lopen, als we daar in Den Haag speciaal een staatssecretaris voor hebben.”“Verdomd Maliepaard, een voortreffelijke vraag. Daar hadden die linkse types natuurlijk niet van terug.”“Nou, dat viel mee, want ze vertelden me dat het onderwijs helemaal niet in het honderd liep, omdat zij allemaal interessante colleges gingen organiseren. Over de proletarische studentenstrijd in Azerbeidjan en zo, heel leerzaam. Dus toen dacht ik, ik blijf nog maar even.”“Hè??? Bij die linkse malloten? Je bent niet goed bij je hoofd, man. Die lui zijn hartstikke gek. Wie voert er nou actie tegen zijn eigen studenten?”“Ja, dat vroeg ik natuurlijk ook. Maar toen hebben ze me uitgelegd dat het voor de internationale studentenstrijd heel belangrijk was dat een radicale voorhoede af en toe een gebouw bezet. En dat ze niet tegen maar voor de studenten zijn, maar dat die dat alleen nog niet snappen met hun boerzjwa-mentaliteit, omdat het ze ontbreekt aan een revolutionair bewustzijn of zoiets.”“Ah, zit dat zo? Maar het college van bestuur dan? Dat staat volgens de courant pal achter de studenten. Dan ga je toch geen gebouw van de universiteit bezetten?”"Precies. Dat zei ik natuurlijk ook, maar toen zeiden ze dat dat onzin was, want dat de een of andere Kessels zojuist namens het college van bestuur had gezegd dat we op moesten donderen. En aangezien wij er zaten namens alle 50.000 Utrechtse studenten....”“Om nog maar te zwijgen van onze proletarische broeders en zusters uit Azerbeidjan.”“Heel goed Van Buffelen, je begint het door te krijgen. Dus door te zeggen dat wij moesten opdonderen, maakte het college van bestuur in één klap duidelijk dat het helemaal niet achter de studenten staat, al roepen ze nog zo hard van wel.”“Heel bedenkelijk, Maliepaard. Maar uiteindelijk is die bezetting van jou en je linkse vrinden toch een behoorlijke sof geworden?”“Hoezo? Volgens hun was het juist een fantastisch succes.”“Kom op, beste clubgenoot, laat me nou even niet lachen, jullie hebben toch geen fluit bereikt? Zijlstra zit er nog, de bezuinigingen gaan door, en iedereen baalt van die stomme bezetting.”“Ja oké, dat zei ik natuurlijk ook tegen die linkse types, maar dat vonden ze….""….laat me raden: een typische opmerking van een boerzjwa die nog heel wat proletarisch onderwijs nodig heeft om een revolutionair bewustzijn te ontwikkelen.”“Verrek Van Buffelen, hoe weet jij dat nou?”