Studentenhuisdiners voor herhaling vatbaar

Studenten Margreet en Janouk koken voor Hans Kromhout en Boudewijn Burgering. Foto's Jasmijn Fermie

De afgelopen studentenhuisdiners waarbij professoren te gast waren in een studentenhuis, zijn zo goed bevallen, dat nu al om een herhaling wordt gevraagd. “Ik zou ons zo weer opgeven.”

Professoren en studenten met elkaar in gesprek brengen over wetenschappelijke vraagstukken, studeren en de universiteit. Dat was het doel van de studentenhuisdiners op 9, 10, 18 en 19 mei. Professoren schoven aan tafel bij een studentenhuis om de door de studenten bereide maaltijd te nuttigen. En dat allemaal in het kader van het 380-jarige bestaan van de Universiteit Utrecht.

Het idee van de studentenhuisdiners werd bedacht door studentenvereniging Utrechtsch Studenten Corps. De Universiteit zette het plan door: studentenhuizen die wilden deelnemen konden zich via de website inschrijven. In totaal gaven 44 huizen zich op. Onder de professoren was er ook meer dan voldoende aanmeldingen. Per huis kwamen er twee op bezoek.

Ook Margreet (21) en Janouk (21) van de Schermerhornstraat gaven zich op. Zij wonen in een huis van de christelijke studentenvereniging VGSU en waren meteen enthousiast toen zij hoorden over het diner. “Ik studeer rechten, een studie waarbij je weinig contact hebt met professoren”, zegt Margreet. “Ik ben daarom benieuwd naar de opvattingen van professoren over een aantal thema’s.”

Ook huisgenote Janouk, die Engels studeert, was te porren voor het etentje. Zij wil de professoren vragen naar hun mening over de aanwezigheidsplicht bij hoorcolleges. “Als ik docent was zou ik eigenlijk alleen gemotiveerde mensen in de zaal willen hebben.” Verder hebben de twee de vragen  voor de profesoren niet te veel voorbereid, vertelt Margreet. “Anders gaat de spontaniteit er vanaf.”

Een echte studentenpasta op de Schermerhornstraat

Op 18 mei hangt er een relaxte sfeer in de keuken op de Schermerhornstraat. Margreet laat trots het Lustrumbiertje zien dat ze van de universiteit kreeg aangeboden voor het diner. “Zo leuk, ze stonden ineens met een busje voor de deur.” Bij het lustrumbiertje hoort studentenvoedsel. Drie gangen maar liefst: een deeghapje met kip, een studentenpasta met kip en mozzarella, en een taart van bokkenpootjes als dessert.

Margreet en Janouk hebben er het volste vertrouwen in dat het een interessante avond wordt, ook al hebben de profesoren een andere wetenschappelijke achtergrond. Zij krijgen Hans Kromhout, hoogleraar Milieuepidemiologie bij Diergeneeskunde en van het Institute for Risk Assessment Sciences op bezoek. Hij wordt vergezeld door hoogleraar Boudewijn Burgering van Geneeskunde.

“Ik vind het juist leuk om te horen waar zij zich mee bezig houden. En anders kan Fleur, een ander lid van de studentenvereniging, vragen stellen die aansluiten op het vakgebied van de profs. Zij studeert diergeneeskunde en komt samen met Nienke ook eten”, zegt Margreet terwijl ze de studentenpasta in de oven zet.

‘In onze tijd schopten we tegen het collectief’

De aanpak van Margreet en Janouk lijkt te werken. De ontspannen sfeer blijft hangen als de hoogleraren en de andere twee leden van VGSU binnenkomen. Na een korte voorstelronde komt het gesprek op ontgroeningen. De docenten, zo blijkt, vinden ontgroeningen helemaal niets. “Jullie gaan weer terug naar af”, vindt prof Burgering. “In onze tijd schopten we tegen het collectief, dus ontgroeningen waren echt not done. Is het misschien een reactie op het hedendaagse individualisme?”

Fleur antwoordt dat de ontgroening bij VGSU geen traditionele is. “Bij ons vinden er sowieso geen vernederingen plaats, en daarnaast is de ontgroening er bij ons vooral op gericht om groepsbinding te creëren.”

‘Bij ons op de sociëteit draaiden we de Sex Pistols en Armand’

De profesoren vragen naar de mening van de vier studenten over onderwerpen als aanwezigheidsplicht tijdens hoorcolleges, het digitaliseren van hoorcolleges en het bestaan van honourprogramma’s. Daarna is het de beurt aan de vier dames om vragen te stellen. Margreet bijt de spits af en is nieuwsgierig naar de avonturen van de docenten bij hun vroegere studentenvereniging. Professor Kromhout vertelt dat hij een half jaar ‘commissaris bar’ van SSR Wageningen was, in die tijd een open jongerenvereniging. “Daar stonden de deuren ook voor niet-studenten altijd wagenwijd open, waardoor er wel eens geknokt werd.”

Professor Burgering was lid van het Wageningse Unitas, een linkse studentenvereniging met jongens en meisjes die overal tegen waren, zegt hij. “Bij ons was er op de sociëteit vooral muziek en dichtkunst te beluisteren”, vertelt de professor. “De Sex Pistols, Armand, Johnny van Doorn alias Johnny the Selfkicker, dat waren artiesten die op de posters van Unitas preikten.”

‘Mag je experimenteren met leven’

Dan komt ethiek om de hoek kijken. Want de dames van VGSU, allen gelovig, zijn nieuwsgierig naar de opvattingen van de docenten over het experimenteren met embryo’s en DNA. “Mag je wel experimenten met leven?”, vraagt Margreet, nadat professor Burgering vertelt over de ontwikkelingen op het gebied van kankeronderzoek, waarbij het DNA zo kan worden aangepast dat kanker op termijn een ziekte van het verleden zou kunnen zijn.

“Wat is leven?”, antwoordt de professor. “Deze cellen leven ook in jouw lichaam en gaan ook mutaties aan, waarom zouden wij dan niet die mutaties kunnen uitvoeren? Uiteindelijk gaan we toch wel naar een supermens toe”, stelt professor Burgering.

‘Ik zou mezelf zo weer opgeven’

“We hebben we het ook nog gehad over de zwartepietendiscussie”, vertelt Margreet de volgende dag aan de telefoon. Eigenlijk allemaal onderwerpen die ik normaal ook met mijn vrienden bespreek, maar nu eens aan professoren kon voorleggen. Ik vond dat erg leuk. Ik zou mezelf dan ook zo weer opgeven!”

De professoren, die elkaar nog kenden van hun studententijd uit Wageningen, zijn ook enthousiast. “Mij zul je zeker niet horen klagen!”, zegt Kromhout. Ook Burgering gaf aan dat zijn verwachtingen zijn overtroffen. “Ik had van te voren minimale verwachtingen, maar vond het erg leuk.” Belangrijkste les die hij heeft getrokken? “Dat je van te voren nooit vooroordelen moet hebben. Ik dacht namelijk dat ik over de vloer zou komen bij een aantal zwaar gereformeerde mannen!”

Wat gebeurde er in andere huizen?

Ook bij andere studentenhuisdiners zijn vooroordelen bij professoren uit de weg geruimd. “Ik vond het verrassend dat studenten zo goed kunnen koken”, vertelt rechtenhoogleraar Cedric Ryngaert aan de telefoon. Voor hem werd gekookt in een huis van het USC aan de Ridderschapstraat. “Daarnaast vond ik het erg interessant en ook wel bevreemdend om te zien dat het Corps gescheiden is wat betreft mannen en vrouwen. Ik kom uit Vlaanderen en daar hebben we die traditie niet (meer).” Ook leerde de professor dat de studenten van het Corps nog flink wat te doen hebben naast hun studie: “Een bijbaan als taxichauffeur of het rondbrengen van voedselboxen en dan ook nog eens sociale activiteiten organiseren voor de vereniging!”

Lof was er ook voor de kookkunsten van de studenten op de Willem de Zwijgerstraat, van de professoren Marjolijn Sorbi van Psychologie en Rick de Graaff van Talen, Literatuur en Communicatie. Zij kregen heel culinair bouillabaisse met saffraan, garnalen en stukjes scholfilet. “Verder was de tafel uitnodigend gedekt en de keuken goed geoutilleerd”, vertellen ze. “Het werd niet toegestaan dat wij de afwas deden, maar het had zomaar gekund”, voegen ze er grappend aan toe.

Eigenlijk vonden alle deelnemers dit lustrumevent geslaagd, vertelt marketing- & communicatiemedewerker Willemijn Dres van de Universiteit Utrecht. “De studenten hebben erg hun best gedaan om een lekkere maaltijd te maken en andere activiteiten rondom het eten te bedenken.” Van verschillende kanten kreeg Dres dan ook de vraag of de studentenhuisdiners volgend jaar weer op het verjaardagsmenu staan. “Of het weer in deze vorm zal gebeuren, kan ik niet zeggen, maar het verbinden van professoren aan studenten zal in de toekomst zeker vaker plaatsvinden!”

 

De studentenhuisdiners

De studentenhuisdiners waren op 9,10, 18 en 19 mei, in 44 studentenhuizen van USC en het VGSU, UMTC, UVSV, SSR NU en een aantal andere studentenhuizen die niet behoorden tot een studentenvereniging. Per studentenhuis kwamen twee hoogleraren op bezoek die willekeurig aan elkaar zijn gekoppeld. Vooral veel hoogleraren van de faculteiten Rebo, Geneeskunde en Sociale Wetenschappen hebben zich opgegeven. Ook de leden van het College van Bestuur zijn uit eten geweest bij een studentenhuis.

RTV Utrecht was ook te gast in een studentenhuis. Zie hier hun reportage.

Advertentie