Het archief van Ben de Pater

“Ik ben echt een mens van papier.” Ben de Pater is sociaal geograaf, heeft een kamer op de derde verdieping van het Van Unnikgebouw in de Uithof en houdt overduidelijk niet van het weggooien van dingen. “Studenten zijn wel eens bang dat hun werk hier kwijtraakt, maar dan stel ik ze gerust. Alles komt hier weer boven water.”
Zijn kamer is berucht: “Mijn collega’s roepen al: ‘Goh, Ben, als jij over een paar jaar moet verhuizen..! Ja, ik hoop dat de nieuwbouw nog lang op zich zal laten wachten.” Maar verhuizen zal een keer moeten gebeuren. Uiteindelijk zullen de sociaal geografen en planologen worden ondergebracht in een nieuwe locatie achter het Minnaertgebouw. “Het zal niet zo erg worden als ‘flexplekken’, maar we hebben dan waarschijnlijk maar een boekenkastje per persoon…”
Er valt een betekenisvolle stilte. De Paters vrouw heeft al aangegeven dat de boeken niet mee mogen naar huis. Het plan om de oude kamer van één van zijn dochters tot bibliotheek te transformeren vond geen weerklank. Zijn archief beperkt zich overigens niet tot zijn kamer: “Hier op de gang staan ook nog 5000 dia’s. Gekregen van de nabestaanden van een vrijgezelle wereldreiziger.”
Maar naast verzamelen houdt hij ook van het schrijven van “een mooi boek”. Boeken voor een breder publiek dan alleen de academische wereld. Zo werkte hij mee aan de Bosatlas van Nederland: “Ik kon me trouwens niet voorstellen dat het een commercieel succes zou worden, maar niets was minder waar.” Hij lacht: “Mijn marktinzicht bleek miniem.”